Boska miłość przekracza ograniczenia i ofiarowywana jest wszystkim bez żadnych warunków. Chciałbym podzielić się jednym ze swoich najsłodszych doświadczeń z Sathya Sai Babą (Swamim), które miało miejsce wiele lat temu w sierpniu 1998 roku. Swami drugi raz wyszedł rano na darszan po zakończeniu interview. Była niedziela i w Sai Kulwant Hall było pełno wielbicieli. Byli wszyscy studenci i nauczyciele z instytucji edukacyjnych Swamiego. Weranda była wypełniona. Wszyscy czekali na Swamiego, aż wyjdzie przed 9.00, gdy rozpoczną się bhadżany. Zrezygnowałem ze śniadania, abym mógł usiąść w pierwszym rzędzie, by przejść do przodu po darszanie. Gdy Swami wyszedł, poruszał się dostojnym krokiem wśród wszystkich wielbicieli, a gdy zbliżył się do werandy, odwrócił się w kierunku miejsca, w którym siedziałem, spojrzał mi prosto w oczy i skinął na mnie, abym podszedł. Od razu podbiegłem i klęknąłem przed nim.

Swami pytał mnie o wiele spraw związanych z moim codziennym życiem w Grecji i o moją praktykę duchową. W pewnym momencie zapytał mnie: "Jaką religię wyznajesz?". "Chrześcijaństwo, Swami" - odpowiedziałem. Wtedy zapytał mnie: "Jakie znaczenie ma krzyż?". Byłem dobrze przygotowany, bo przeczytałem wiele książek o Swamim i słyszałem dużo jego dyskursów. Dlatego od razu odpowiedziałem: "Swami, linia pionowa to Ja (ego), linia prosta (pozioma) oznacza, że człowiek musi przeciąć swoje ego". Swami był bardzo zadowolony, odwrócił się do siedzących wokół chłopców i powiedział: "Widzicie, bardzo dobra odpowiedź!".

Wtedy odważyłem się kontynuować rozmowę i powiedziałem Swamiemu: "Swami, Jezus i ty jesteście jednym!". Myślałem, że będzie zadowolony i znowu pochwali mnie przed studentami. Ale nie, tym razem Swami wyglądał na zaskoczonego. Spojrzał na mnie marszcząc brwi i zapytał: "Co ty mówisz? Jezus nosił białą szatę, miał jasne włosy, a ja noszę pomarańczową szatę i mam czarne włosy. Jak to możliwe, że jesteśmy jednym?". Wtedy odpowiedziałem z dużą pewnością siebie: "Nie, Swami, Jezus i Ty jesteście jednym. Codziennie śpiewamy w bhadżanach, że Allach, Jezus, Sai, Kriszna i Rama są jednym. Formy mogą być różne, lecz atma jest jedna!". Swami był zachwycony! Odwrócił się do studentów i oznajmił: "Widzicie, bardzo dobra odpowiedź!".

Następnie Swami, aby poddać mnie trudniejszemu sprawdzianowi, ponownie zwrócił się do mnie i zapytał: "Jeśli w każdym jest ta sama atma, to ty też jesteś Bogiem, tak jak Jezus i ja!". Natychmiast odpowiedziałem: "Tak, Swami, ja też jestem Bogiem, ale z Tobą jest inaczej - Ty wiesz, że jesteś Bogiem, a ja o tym nie wiem". Swami był bardzo szczęśliwy. Kolejny raz odwrócił się do studentów i oświadczył: "Widzicie, bardzo dobra odpowiedź!".

Zatem głównym celem naszej sadhany duchowej jest rozpoznanie swojej prawdziwej jaźni, boskiej atmy, która jest taka sama we wszystkich. Gdy to się nam uda, doświadczymy jedności i miłości do wszystkich istot. Spośród niezliczonych tomów jego nauk, do umieszczenia na Samadhi Sathya Sai wybrano tylko cztery słowa, aby zawsze przypominały nam esencję jego przesłania: "Kochaj wszystkich - wszystkim służ".

Wręczanie świątecznych prezentów dzieciom uchodźców w Austrii i rozdawanie posiłków z okazji Bożego Narodzenia w Japonii

Słowa te stanowią również esencję nauk Jezusa. Ponieważ zbliża się Boże Narodzenie, pamiętajmy o słowach Jezusa i uczcijmy jego urodziny sprawiając, by nasze serce stało się źródłem miłości do wszystkich. Zrewidujmy priorytety, jakie mamy w życiu, i podejmijmy zdecydowany wysiłek, aby rozpoznać prawdziwy cel. Podróż życia nie jest prosta, lecz kręta. Miłość jest początkiem i końcem. Człowiek zrodził się z miłości i pragnie do niej powrócić. Gdy podróż się kończy, koło się zamyka, a dusza staje się tym, czym była zawsze, to jest miłością i zaznaje niezgłębionego spokoju i błogości zjednoczenia z Bogiem.

Chciałbym zakończyć dobrze znanym "Hymnem o miłości" św. Pawła, zawartym w 13. rozdziale jego 1. Listu do Koryntian: