Kiedy posadzi się w ziemi nasiono, kiełkuje ono do postaci małej roślinki
i wyrasta w swoim czasie na wielkie drzewo. Wszystkie konary na tym
drzewie, wszystkie gałęzie, kwiaty, liście i owoce zdają się różnić.
Ponadto każde z nich ma jakiś szczególny cel. Ale wszystkie one są
różnymi postaciami ziemi, z której się zrodziły. Konary, gałęzie,
liście, kwiaty i owoce - wszystkie one są różnymi postaciami tej samej
ziemi.
Wszystko jest przejawieniem brahmana
Widząc z daleka w ciemności powróz i podejrzewając, że to wąż, człowiek
krzyczy ze strachu. Wkrótce przychodzi inna osoba i zapewnia go, że to
nie wąż, a powróz. W chwili, kiedy poznaje prawdę, że to tylko powróz,
jego strach znika. Był to powróz, zanim człowiek go zobaczył, był to
powróz, kiedy mylnie wziął go za węża i był to tylko powróz, kiedy
uświadomił sobie tę prawdę. Powróz ten symbolizuje brahmana, którego na
skutek złudzenia człowiek mylnie bierze za przyrodę. Uświadamia sobie
prawdę, kiedy przychodzi jakiś dżnianin (osoba o prawdziwej wiedzy) i
mówi mu, że to nie przyroda, ale przejawienie się samego brahmana.
Wszystko, co widzimy w widzialnym świecie, jest niczym innym jak
brahmanem. Jednak ludzie myślą w swej niewiedzy: "Gdzie jest brahman, a
gdzie my? Jesteśmy zwykłymi śmiertelnikami, podczas gdy brahman jest
wszechmocny, wszechobecny i wszechwiedzący". Błędem jest tak mówić.
Jesteś zaprawdę wszechobecnym, wszechmocnym i wszechwiedzącym brahmanem.
Ale z powodu materialnych poglądów powstałych na skutek złudzenia
myślisz, że jesteś zwykłym śmiertelnikiem. Dążysz do Boga, myśląc, że
jest On różny od ciebie. Wszystko, co widzisz wokół siebie, wszystko,
czego doświadczasz, jest brahmanem. Ale ty wciąż chcesz zobaczyć
brahmana. Paszjannapicza na paszjati mudho - głupcem jest ten, kto
widzi, a mimo to nie rozpoznaje rzeczywistości. Jakże wielkie jest to
złudzenie! Ale nikt nie chce wierzyć w tę prawdę.
W oceanie są niekończące się fale. Wskutek ruchu fal tworzy się piana.
Kiedy patrzysz, ocean, fale i piana wydają się różne od siebie. W
istocie jednak te trzy formy są jednym i tym samym. Zarówno ocean jak i
fale posiadają te same cechy - są chłodne i mokre. Podobnie jak pomiędzy
oceanem i falami istnieje bliski i nierozerwalny związek, ten sam rodzaj
związku istnieje pomiędzy dżiwami (duszami indywidualnymi) i brahmanem.
Z nieskończonego i niezgłębionego oceanu sat-ćit-anandy
(istnienia-wiedzy-błogości) wyłaniają się jak fale niezliczone istoty
żywe. Podczas gdy brahman jest satjam dżnianam anantam -
ucieleśnieniem prawdy, mądrości i wieczności, człowiek jest
ucieleśnieniem sat-ćit-anandy.
Znawca brahmana staje się brahmanem
Ucieleśnienia boskiej atmy!
Barwa okularów, jakie nosisz, określa barwę, którą widzisz wszędzie
wokół siebie. Podobnie, gdy napełnisz swoje widzenie miłością, całe
stworzenie będzie ci się jawiło jako boskie. Jad bhawam tad bhawati -
jakie są uczucia, taki jest wynik. W rzeczywistym świecie znajdujecie
różnorodność, ale w rzeczywistości nie ma żadnej różnorodności. Dlatego
powinniście czynić wysiłki, aby poznać ten boski pierwiastek boskości.
Zarówno brahman jak i maja są w każdym człowieku. Parwati i Parameśwara
nie różnią się od siebie. Parwati symbolizuje śraddhę (gorliwość, gorące
pragnienie), a Iśwara, wiśwasę (wiarę). Każdy człowiek jest obdarzony
śraddhą i wiśwasą. Podobnie, w każdym człowieku obecna jest zarówno
maja, jak i brahman. W ten sposób każdy człowiek jest ucieleśnieniem
Ardhanariśwary (połączeniem postaci Śakti i Śiwy). Musicie dociekać,
czym jest brahman, a czym jest maja? Człowiek to połączenie
sat-ćit-anandy, imienia i postaci. Sat-ćit-ananda to brahman, podczas
gdy imię i postać oznaczają maję. Postać posiadająca imię jest widoczna
gołym okiem, co jest powodem złudzenia.
Woda oceanu przyjmuje postać fal z powodu oddziaływania wiatru. Bez
pomocy wiatru nie będzie fal. Podobnie jak siła wiatru tworzy fale na
oceanie, fale poszczególnych ludzi powstają w oceanie sat-ćit-anandy
wskutek oddziaływania maji. Wiatrem jest maja, osoby są falami, a
oceanem jest sat-ćit-ananda. Stąd też osoba, która powstała z
sat-ćit-anandy, jest również ucieleśnieniem sat-ćit-anandy. Kiedy
rozpoznasz tę prawdę, staniesz się boski, jak stwierdzono w wedyjskim
powiedzeniu: Brahmawid brahmaiwa bhawati - znawca brahmana staje się
zaiste brahmanem. Dzisiaj porywa cię różnorodność imion i postaci.
Myślisz o różnorodności i doświadczasz różnorodności. Pierwiastek
sat-ćit-anandy jest zalecany przez maję. Jednak maja ta stopniowo znika.
Ta sama siła, która oddziela fale od oceanu, każe im ponownie połączyć
się z oceanem. Cokolwiek wyłania się z oceanu, musi połączyć się z nim w
jedno. Narodziny i śmierć są tylko dla imienia i postaci, dla brahmana
jednak nie ma ani narodzin ani śmierci. Dlatego brahaman oznacza
nieskończoność. Nie ma końca. Gdziekolwiek spojrzysz, brahman tam jest.
Na tym świecie nie ma nic, co nie jest brahmanem. Cały wszechświat to
brahman. Z powodu ograniczeń waszego intelektu i rozumienia, jesteście
niezdolni do zrozumienia tej wiecznej i nieskończonej zasady. Podobnie
jak stwarzacie węża w powrozie, stwarzacie różnorodność istot w jedności
brahmana, a przez to narażacie się na cierpienia.
Wszyscy są ucieleśnieniami brahmana. Nie powinieneś umniejszać siebie
mówiąc, że jesteś zwykłym człowiekiem, w oparciu o różnice imion i
postaci. Widzenie różnorodności w jedności jest oznaką niewiedzy.
Niemożność zrozumienia prawdy jest również niewiedzą. Wiedza tkwi w
świadomości prawdy. Zarówno wiedza, jak i niewiedza nie są obecne w
książkach. Sarwam dżnianamajam - wszystko na tym świecie jest
przeniknięte wiedzą. Każda jednostka, każde społeczeństwo jest obdarzone
wiedzą. Ta wiedza jest postacią Boga. Taka jest prawda. Dlatego jest
powiedziane: Satjam dżnianam anantam Brahma - brahman jest
ucieleśnieniem prawdy, mądrości i wieczności.
Maja cię nie chwyta, to ty chwytasz maję
Powietrze jest wszechprzenikające, ale nie możesz go zobaczyć oczami ani
złapać go w ręce. Jednak nie możesz zaprzeczyć jego istnieniu tylko
dlatego, że go nie widzisz ani nie możesz potrzymać. Bez powietrza nie
możemy przetrwać. Powietrze można przyrównać do maji. Myślisz, że maja
jest szkodliwa dla ciebie, ale tak naprawdę maja nie krzywdzi nikogo.
Ludzie krytykują maję mówiąc, że trzyma ich ciasno w swym uścisku i
przysparza im kłopotów. Ale jak maja może kogoś złapać? Nie ma rąk i nie
ma nóg. Ty masz ręce i nogi. Dlatego złapałeś maję, ale maja ciebie nie.
Zamiast łapać maję, powinieneś złapać brahmana. To wiatr maji stwarza
fale różnych istot w oceanie brahmana. W istocie maja jest
odpowiedzialna za całe stworzenie.
Człowiek urodził się i wychował w maji, ale jest tak głupi, że nie rozumie, co jest mają.
Życie jest mają, przywiązania ziemskie są mają, rodzina jest mają i nawet śmierć jest mają.
Wiedząc dobrze, że życie jest pełne maji, człowiek mimo to wpada w pułapkę maji.
Jakże to dziwne!
Niewiedza człowieka jest główną przyczyną tego, że wpada w pułapkę maji.
Jaka jest główna przyczyna niewiedzy? Główną przyczyną niewiedzy są
czyny wykonywane z przywiązaniem. Z tej karmy (czynu) człowiek otrzymuje
dżanmę (narodziny), zaś dżanma rodzi bhramę (złudzenie), która prowadzi
z kolei do niewiedzy. Dlatego podstawą dla wszystkiego jest karma. Jaki
jest twój czyn, taki jest i skutek.
Człowiecze, czy można uniknąć skutków czynów?
Możesz zgłębiać pisma święte i oddawać cześć swoim rodzimym bóstwom,
możesz udać się do lasu i wykonywać wielką pokutę,
ale niemożliwym jest uniknąć skutków swoich czynów.
Dostaniesz tylko tyle wody, ile pomieścić może twoje naczynie.
Nieważne czy zanurzysz je w jakimś małym jeziorze czy w potężnym oceanie.
Dobro i zło zależy od sposobu waszego myślenia. Zawsze jesteście
napełnieni zewnętrznymi i ziemskimi myślami i uczuciami. Odkąd tylko
wstaniecie z łóżka, cały czas spędzacie na czynnościach ziemskich.
Błędem jest myśleć, że prowadzenie takiego życia jest naturalne dla
istoty ludzkiej. Powinniście zaniechać prawritti (światowości), a
wkroczyć na ścieżkę niwritti (duchowości). Robicie różne rodzaje ćwiczeń
duchowych, żeby dotrzeć do brahmana. W istocie do brahmana nie można
dotrzeć poprzez takie praktyki. Brahmana możecie zrozumieć jedynie
poprzez dociekanie. Używajcie swojego zmysłu rozróżniania i dociekajcie.
Nawet słowo dociekanie nie jest w odniesieniu do tego właściwe. Możesz
dociekać czegoś, co nie znajduje się tuż przed tobą. Dlaczego miałbyś
poszukiwać czegoś, co jest wszędzie? Brahman jest obecny w tobie, z tobą
i wokół ciebie. Dlaczego miałbyś Go szukać? Jest to oznaką niewiedzy.
Wszystkie ćwiczenia duchowe wykonuje się jedynie dla umysłowego
zadowolenia.
Umysł jest jak kwiat lotosu. Madhukara (duża czarna pszczoła) wchodzi do
tego lotosu i pije jego nektar. Jak utrzymuje się kwiat lotosu? Dzięki
'madhukarze'. Jak to rozumieć? Podziel to słowo 'madhukara' na dwie
części, madhu i kara. Madhu oznacza wodę, a kara - promienie słońca.
Promienie słoneczne z góry i woda spod spodu zapewniają utrzymanie owemu
kwiatowi lotosu. Tak jak bhramara (madhukara) wlatuje do kwiatu lotosu,
tak bhrama (złudzenie) wleciało do lotosu umysłu. To złudzenie rodzi
pragnienia. Pragnienia są przyczyną twego szczęścia i smutku. Nie goń za
pragnieniami swego umysłu. Jeśli będziesz szedł za kaprysami swego
umysłu, będziesz ofiarą maji.
Człowiek, który idzie za kaprysami umysłu, stanie się gorszy od zwierzęcia i zniszczy siebie.
Kiedy idziesz za nakazami intelektu, będziesz Bogiem na ziemi.
Dlatego nie idź za umysłem, idź za intelektem. Umysł to połączenie
pozytywnych i negatywnych myśli. Nie ma żadnej postaci. (Bhagawan
pokazał swoją chustkę do nosa) Co to jest? To jest tkanina. Ale ta
tkanina to wiele utkanych razem nici. To nie tylko wiele nici, ale
również bawełna. Jeśli będziecie dociekać w taki sposób, posługując się
zaprzeczaniem, uświadomicie sobie, że pragnienie jest niczym innym jak
złudzeniem.
Studenci!
Musicie zrozumieć pewną subtelną zasadę. Mówicie "Na dehamu, na
manasu" - moje ciało, mój umysł. Co to znaczy? 'Na' znaczy tu 'nie'.
Dlatego Na dehamu, na manasu znaczy: 'Nie jestem ciałem, nie jestem
umysłem'. Podobnie, jeśli będziecie dociekać głęboko, uświadomicie
sobie: 'ja nie jestem buddhi (intelektem), nie jestem indrijami
(zmysłami), nie jestem żadną z tych rzeczy. Kim więc jestem? Ja jestem
ja'. [Ja jestem sobą].
W czterech Wedach są cztery mahawakje (głębokie twierdzenia):
Pradżnianam Brahma (brahman to najwyższa świadomość),
Aham brahmasmi (jestem brahmanem), Tat twam asi (Tym jesteś ty),
Ajam atma Brahma (ta jaźń jest brahmanem). Choć te mahawakje
przekazują najwyższą prawdę, to jednak mówią o dwoistości. W istocie
cała Weda przekazuje jedynie dwoistość. Gdzie zatem znaleźć można
adwajtę (niedwoistość)? Celem Wed jest nauczyć człowieka tego, co ma
osiągnąć na tym świecie, jak osiągnąć szczęście, jaką ścieżką powinien
podążać, jak powinien postępować brahmaczarin (człowiek bezżenny),
grihasta (człowiek rodzinny), a jak wanaprasta (pustelnik) oraz
sannjasin (człowiek wyrzeczony). To jest wszystko, czego uczą Wedy. Wedy
przekazują tylko dwoistość. Wedanta jednak uczy niedwoistości. Wedantę
stanowią Upaniszady. Upaniszady nie wspierają stwierdzenia
Aham brahmasmi jako prawdy najwyższej, ponieważ mówi ono o dwóch
istotach, mianowicie o 'ja' i o brahmanie. Kiedy są dwie istoty, jest to
dwoistość, a nie niedwoistość. Bóg jest wszechprzenikający, ale człowiek
z powodu niewiedzy niezdolny jest uświadomić sobie tę prawdę i staje się
ofiarą wielorakiego cierpienia.
Jedynie Bóg jest prawdziwym guru
Mówicie, że dzisiaj jest święto Guru Purnima. Prawdę mówiąc, nie jest to
poprawna nazwa tego święta. Niektórzy fałszywi guru, aby otrzymywać
jakieś korzyści od swoich uczniów, dali temu świętu nazwę Guru
Purnima. Prawdziwa nazwa tego święta to Wjasa Purnima, ponieważ są to
urodziny mędrca Wjasy. To właśnie w ten dzień podzielił on Wedy na 4
części i dał im nazwy: Rigweda, Jadżurweda, Samaweda i Atharwana Weda.
On również ułożył 18 puran. Jednak nazwę Wjasa Purnima zmieniono z
upływem czasu na Guru Purnima.
Mędrzec Wjasa był kimś o wielkiej wiedzy. Dla zwykłego człowieka o
ograniczonej długości życia nie jest możliwe zgłębienie nieskończonych
Wed. Dlatego oddzielił on Riks od Wed i nazwał je Rigwedą. Riks to są
mantry, które chronią człowieka, kiedy śpiewa on je stale i z oddaniem.
Manana trana sammilitam iti mantra. Słowa te znaczą: rozmyślanie o
tym, co się słyszy oraz wcielanie tego w życie.
Wjasa oddzielił też wszystkie jadżus, które są przydatne do wykonywania
jadżni i jag i nazwał to Jadżurwedą. Zgromadził wszystkie samy z Wed i
nazwał je Samawedą, gdyż związana jest ona z muzyką i literaturą.
Wreszcie zebrał wszystkie mantry związane z nauką o broni i zdrowiu, i
nazwał to Atharwanawedą. Ponieważ wyświadczył wielkie dobro ludzkości
przez takie podzielenie Wed, jest uważany za guru.
Na wyższych uczelniach znaleźć możecie wielu nauczycieli, a każdy z nich
uczy jakiegoś przedmiotu, np. chemii, matematyki, botaniki itd. Podobnie
w dziedzinie duchowości za guru uważa się tego, kto daje nauki duchowe.
Jakie jest wewnętrzne znaczenie określenia guru? Gukaro andhakarasja
rukaro thanniwaranam - guru jest ten, kto rozprasza ciemność niewiedzy.
Określenie guru ma też inne znaczenie: Gukaro gunatita, rukaro rupa
wardżita - prawdziwym guru jest ten, kto nie ma cech i postaci. Jedynie
brahman jest poza cechami i postaciami. Dlatego jest On jedynym
prawdziwym guru. Awatarzy nie dają nikomu mantropadeszy (inicjacji w
mantrę). Nie ma potrzeby jakiejś upadeszy [inicjacji] w mantrę, bo sam
jesteś w swadeszy (boskiej jaźni). Ty sam jesteś brahmanem. Po cóż
miałbyś potrzebować jakiejś oddzielnej mantropadeszy? Tylko ci, którzy
nie uświadamiają sobie tej prawdy, przekazują mantropadeszę. Tacy guru
otrzymują z kolei mantropadeszę od swoich własnych guru. Tak naprawdę
prawdziwym guru jest ten, kto nie ma żadnego innego guru. Prawdziwym
guru jest tylko Bóg.
Guru Brahma Guru Wisznu
Guru Dewo Maheśwara;
Guru Sakszat Param Brahma
Thasmai Śri Gurawe Namaha.
Guru to Brahma, guru to Wisznu, guru to Maheśwara.
Guru jest zaprawdę najwyższym brahmanem.
Tak, pozdrowienia dla guru.
We współczesnych czasach naucza się, że guru jest Brahmą, guru jest
Wisznu i guru jest Śiwą. Nie, nie. Ci współcześni guru nie są Brahmą,
Wisznu i Maheśwarą. Kim więc jest guru? Brahma jest guru, Wisznu jest
guru i Śiwa jest guru. Brahma, Wisznu i Maheśwara (Śiwa) reprezentują
trzy podstawowe cechy, mianowicie radżasową, sattwiczną i tamasową
(cechy zapalczywości, spokoju i gnuśności). W istocie cały świat jest
tworzony przez te trzy guny [podstawowe cechy]. Każdy człowiek
obdarzony jest tymi trzema cechami. Brahma, Wisznu i Maheśwara obecni są
w sercu każdego w postaci tych trzech gun. Jak dotąd nikt nie widział
Brahmy, Wisznu i Maheśwary fizycznymi oczyma. Kto jest twoim guru? Ty
sam jesteś swoim guru. W chwili, gdy uświadomisz sobie te prawdę, nie
będziesz potrzebował żadnego innego guru. Porzucając tak łatwą ścieżkę,
ludzie marnują życie idąc błędną ścieżką z powodu swego niezrozumienia i
wątpliwości. Dzisiejsi tak zwani guru dają swoim uczniom mantrę i
proszą, żeby oddawali cześć guru. Nie chcę krytykować nikogo, ale chcę
ujawnić prawdę. Oni szepczą swojemu uczniowi jakąś mantrę i wyciągają
rękę przed siebie o pieniądze jako guru dakszinę (ofiarę dla guru).
Guru tak nie postępuje.
Czym jest guru dakszina? Prawdziwą guru daksziną jest wiedza, że ty sam
jesteś guru. Ty jesteś guru, ty jesteś Brahmą, ty jesteś boską siłą,
wszystko jest w tobie. Dlatego od czasu do czasu mówię wam o znaczeniu
mantry Gajatri, Om bhur bhuwah suwah... Ludzie myślą, że słowa te
oznaczają trzy różne światy, mianowicie bhulokę, bhuwarlokę i suwarlokę
(ziemię, przestrzeń i niebiosa). Powodem tego błędnego myślenia jest to,
że nie ma dziś żadnych wielkich uczonych zdolnych rozpraszać wątpliwości
ludzi poprzez podawanie im prawdziwego znaczenia tych słów. Bhu odnosi
się do bhuloki, świata materialnego, czyli reprezentuje materializację.
Bhuwah jest siłą życiową, która sprawia, że ten świat materialny
wibruje. Dlatego reprezentuje to wibrację. Suwah reprezentuje wiedzę
zawartą w twierdzeniu wedyjskim Pradżnianam Brahma. Nazywa się to
promieniowaniem. Materializacja, wibracja i promieniowanie - wszystkie
te zjawiska są w nas, a nie gdzieś w jakimś innym świecie.
Idźcie za mną
Jeśli wykonujecie dobre czyny i czynicie dobro innym, nie musicie już
nic innego robić. Z jakim nastawieniem powinniście pomagać innym?
Powinniście mieć poczucie, że ten, kto pomaga, to brahman i ten, kto
otrzymuje, również jest brahmanem. Stąd ludzie w Bharacie podczas
karmienia biednych używają określenia Daridra Narajana sewa. Pan
Narajana ma dwie postaci: jedną jest Daridra Narajana (biedny), a drugą
Lakszmi Narajana (bogaty). Lakszmi Narajanie nie brakuje bogactwa. Ma
wielu ludzi, którzy mu służą. Ale Daridra Narajana nie ma ani majątku,
ani sług. Powinniście pomagać takim ludziom i stwarzać im możliwości,
żeby oni również stali się Lakszmi Narajanami. Dlatego wciąż mówię:
"Zawsze pomagajcie, nigdy nie rańcie", co jest sednem osiemnastu puran.
Pomagajcie każdemu. Pomaganie innym równa się pomaganiu samym sobie.
Wszystko, co robicie innym, wróci do was zwielokrotnione. Dlatego
właśnie Wedy głoszą: Sarwa dżiwa namaskaram keszawam pratigaczati -
kogokolwiek pozdrawiacie, dociera to do Boga. Jakie jest wewnętrzne
znaczenie tych słów? Wewnętrzne znaczenie jest takie, że wszyscy są
brahmanem. Ten, kto ofiarowuje pozdrowienie, jest brahmanem i ten, kto
je otrzymuje, również jest brahmanem.
Ucieleśnienia miłości!
Gdy będziecie szli przez długi czas błędną ścieżką, wasze życie znajdzie
się w stanie pomieszania z powodu wielu wątpliwości i braku wiary. Nie
jesteście w stanie osądzić, co jest dobre, a co jest złe. Przyczyną jest
to, że myślicie, że jesteście wjaszti, oddzielnymi istotami. Ale tak
naprawdę nie jesteście wjaszti, ale częścią samaszti (społeczeństwa).
Jednak samaszti jest częścią sriszti (stworzenia), które jest niczym
innym jak przejawieniem się Parameszti (Stwórcy).
Stąd też ty sam jesteś Parameszti, bo wszyscy są ucieleśnieniami Boga.
Nikt nie jest większy ani mniejszy od drugiego. Możesz zastanawiać się
nad tym, jak zdobyć moce, które ma Swami. Idź za mną. Na pewno
zostaniesz obdarzony takimi boskimi mocami. W istocie, wszystkie moce są
już obecne w tobie. Ale ty nie zdajesz sobie z tego sprawy. Wszyscy
chcecie błogości. Jeśli będziecie iść za mną, będziecie zawsze w stanie
błogości. Tak naprawdę błogość jest w was, z wami, wokół was, nad wami i
pod wami. Jesteście ucieleśnieniami błogości.
Dlaczego masz szukać błogości na zewnątrz, gdy jest już w tobie obecna?
W swoim złudzeniu myślisz, że możesz otrzymać szczęście z ziemskich
rzeczy. Na tym świecie nie ma szczęścia. Wszystko jest w tobie. Wszystko
jest odbiciem twojej wewnętrznej istoty. Jesteś ucieleśnieniem brahmana.
Uważaj siebie za brahmana. Żyj zawsze w ciągłej świadomości: "Jestem
brahmanem, jestem brahmanem". Gdy rozwiniesz w sobie te świadomość,
staniesz się brahmanem.
Kiedy skierujesz na mnie aparat fotograficzny i naciśniesz migawkę,
otrzymasz w nim moje zdjęcie. Twoje ciało jest tym aparatem, twój umysł
jest obiektywem, twoje uczucia są filmem, a twój buddhi (intelekt) jest
przyciskiem. Jeśli w pełnym skupieniu skierujesz obiektyw swojego umysłu
ku Bogu i naciśniesz przycisk buddhi, Bóg przejawi się w tobie. Wówczas
twoje widzenie stanie się boskim widzeniem, a ty staniesz się boską
istotą. Swami zawsze doradza wam: "Mój drogi, rób to, nie rób tamtego".
Po co? Nie przez wzgląd na mnie; tylko po to, aby uczynić was boskimi.
Tylko po to, żeby nauczyć was prawdy brahmana i uczynić wasze życie
wzorowym i boskim. Każdy powinien stać się wzorowym człowiekiem. Tak jak
Bóg jest wiecznym świadkiem, wy także powinniście stać się tacy. Nie
jest możliwe, żeby ktoś zrozumiał boską tajemnicę, która ukryta jest za
zasłoną maji. Wy widzicie tylko skutek, przyczyna natomiast jest ukryta
przed waszym wzrokiem. Aby uświadomić sobie związek pomiędzy przyczyną i
skutkiem, powinniście podążać ścieżką oddania. Uświęcajcie swoje życie
rozwijając w sobie oddanie.
Ucieleśnienia miłości!
Jakże szczęśliwy będzie człowiek, jeśli cały świat będzie czysty, święty
i pełen boskich uczuć? Nie będziecie mieć w sobie nienawiści do nikogo.
Uświadomicie sobie, że krytykowanie innych jest równoznaczne z
krytykowaniem Boga. Sarwa dżiwa tiraskaram keszawam pratigaczati -
kogokolwiek krytykujesz, dociera to do Boga. Za jedynego swego guru
uważajcie Boga. Jest on w istocie Guror Guruh (Guru wszystkich guru). Po
co się o cokolwiek martwić, gdy macie takiego wielkiego guru?
Kiedy macie kalpawrikszę (drzewo spełniające życzenia)
dokładnie przed sobą, dlaczego pragniecie błahostek?
Kiedy macie u siebie kamadhenu (krowę spełniającą życzenia),
czy musicie kupować jakąkolwiek inną krowę?
Kiedy są z wami kalpawriksza i kamadhenu, po co mielibyście wyciągać
rękę do kogokolwiek i szukać pomocy tej osoby? Wszyscy są dziećmi Boga.
Wszyscy są przejawami Boga. Wszyscy są ucieleśnieniami Boga. Pan Kriszna
przedstawił tę samą prawdę w Gicie: Mamajwamszo dżiwaloke dżiwabhuta
sanathana - wieczna atma we wszystkich istotach jest częścią mojej istoty.
Na tym świecie nie ma nic, co nie jest brahmanem. Dlatego Bhagawadgita
głosi: Sarwatah panipadam... - Jego ręce i nogi są wszędzie. Naukowcy
mówią, że wszystko składa się z atomów; nie ma żadnego miejsca bez
atomów. Wedanta wysuwa tę sama prawdę, kiedy stwierdza:
Anoranijan mahato mahijan - brahman jest subtelniejszy od tego, co
subtelne i większy od tego, co ogromne. Podobnie jak atomy są wszędzie,
tak również brahman jest wszechprzenikający.
Ucieleśnienia miłości!
Nie ma potrzeby myśleć o niczym innym. Zawsze miejcie boskie uczucia.
Nie ma nic większego od tego. Będziecie mieli wszystko, kiedy będziecie
mieli boskie uczucia i ostatecznie dotrzecie do boskości. Wszystkie
nazwy (imiona) i formy należą do tego samego Boga. Ek prabhu ke anek
naam - jeden Bóg ma wiele imion. Słodkich potraw jest wiele, np. mysore
pak, gulab dżamun, burfi itd. ale jest w nich wszystkich obecny ten sam
cukier, który zapewnia im słodycz. Ludzie mogą mieć różne smaki, a
słodkie potrawy mogą nosić różne nazwy, ale nie ma różnicy w słodyczy
cukru. Jedynie złudzenie umysłu stwarza różnice, jednak w boskości nie
ma różnicy. Człowiek jest ucieleśnieniem Boga. Istotne znaczenie -
związane z tym - ma słowo wiśwam. Wiśwam oznacza w istocie to, co ma
niezliczone kończyny i niezliczone ręce. Dlatego jest powiedziane:
Wiśwam Wisznu swarupam - cały wszechświat jest ucieleśnieniem Pana
Wisznu. Nigdy nie powinniście pozwalać na różnice.
Ten sam Pan jest czczony pod różnymi imionami i w różnych postaciach
Z okazji Guru Purnimy chcę wam powiedzieć coś bardzo ważnego. Wskutek
różnic łudzicie się i stajecie się ofiarami niewiedzy. Oto mały
przykład. Uważacie Wisznu jako tego, który trzyma w rękach sankhę,
czakrę, gadę i padmę (muszlę, dysk, buławę i lotos). Jakie jest tego
wewnętrzne znaczenie? Istnieje osiem cech boskości: śabda brahmamaji,
czaraczaramaji, dżjotirmaji, wangmaji, nitjanandamaji, paratparamaji,
majamaji i śrimaji (ucieleśnienie dźwięku, ruchomości i bezruchu,
światła, mowy, wiecznej błogości, doskonałości, ułudy i bogactwa).
Muszla Wisznu symbolizuje tu śabda brahmamaji, czakra znaczy czas,
buława oznacza siłę, a lotos - serce. Stąd Bóg jest panem czasu,
dźwięku, wszystkich mocy i serc wszystkich istot. Oto wewnętrzne
znaczenie przedstawiania Pana Wisznu jako tego, co nosi śankhę, czakrę,
gadę i padmę. Wielbiciele przyjmują w swej niewinności dosłowne
znaczenie, nie rozumiejąc ich wewnętrznego znaczenia.
Oto przykład. Wyznawcy Wisznu czczą Pana Narajanę, zaś wyznawcy Śiwy
oddają cześć Śiwie i śpiewają mantrę pańczakszari do Śiwy. I ci, i tamci
udają się do Tirupati, aby dostąpić darszanu Pana siedmiu wzgórz.
Wyznawcy Wisznu oddają mu cześć jako Wenkataramanie, a wyznawcy Śiwy
jako Wenkateśwarze. Jedynie imiona się różnią, ale Pan, któremu oddają
cześć, jest ten sam. Ramana oznacza tego, który sprawia przyjemność.
Jest to imię wisznuickie [używane w nurcie wyznawców Wisznu]. Określenie
Iśwara używane przez wyznawców Śiwy oznacza wszystkie rodzaje bogactwa.
Powodowani swoją wyobraźnią, oddani wielbiciele przypisują Bogu imiona,
takie jak Wenkataramana czy Wenkateśwara, dla własnej satysfakcji. Pan
Iśwara opisywany jest jako Paszupati, co oznacza pana wszystkich istot.
Równoznacznym dla Paszupatiego określeniem według wisznuitów jest
Gopala. Zarówno Gopala, jak i Paszupati to jedno i to samo. Ponieważ
drogie Panu Krisznie były krowy, jest on opisywany jako Gopala. Zarówno
krowy jak i paszu symbolizują tu wszystkie żywe istoty. Śiwę uważa się
za tego, który trzyma w rękach damaru [bębenek] i triśul [trójząb],
które oznaczają odpowiednio dźwięk i czas. Damaru Śiwy oznacza dźwięk,
tak samo jak muszla Wisznu. W ten sam sposób triśul Śiwy i czakra Wisznu
symbolizują tych, którzy są panami czasu. Jedność trzech okresów czasu -
przeszłości, teraźniejszości i przyszłości - jest symbolizowana przez
triśul Śiwy. W ten sposób, ten sam Pan jest czczony przez różnych ludzi
pod różnymi imionami. Nie powinniście więc nikogo krytykować.
Nigdy nie dostrzegajcie różnic między religiami
Szanujcie wszystkie religie. Oto mały przykład. Studenci powinni to
dobrze zrozumieć. Instrument muzyczny wina ma wiele strun. Każda
struna wydaje jakiś szczególny dźwięk. Jeśli choć jedna struna nie jest
w śruti (tonacji), wówczas muzyka nie jest przyjemna dla słuchaczy.
Strun jest wiele, ale wina jest jedna. Muzyka będzie miła dla uszu
dopiero wtedy, gdy wszystkie struny połączą się w harmonii. Dany naród
jest jak wina, a różne religie są jak struny. Dopiero kiedy jest
jedność i harmonia pomiędzy różnymi religiami, w kraju może być pokój i
zgoda. Powinniście rozwijać wiarę w zasadę jedności.
Sai Baba z Śirdi miał zwyczaj prosić bhaktów, przybywających do Śirdi, o
dakszinę w wysokości 2 rupii. Tutaj dwie rupie oznaczają wiarę i
oddanie. Są jak dwa kiełki tego samego nasiona. Dopiero kiedy te dwa
kiełki łączą się razem, nasiono może wyrosnąć na młode drzewko. Kiedy te
kiełki są oddzielne, młode drzewko nie może rosnąć. Podobnie śraddha
(stała wiara) i bhakti (oddanie) powinny łączyć się razem jak dwa kiełki
nasiona. Dopiero wówczas możecie otrzymać młode drzewko szczęścia. Nigdy
nie dostrzegajcie różnic pomiędzy religiami.
Religii jest wiele, ale cel jest jeden.
Ubrań jest wiele, ale przędza jedna.
Klejnotów jest wiele, ale złoto jedno.
Krów jest wiele, ale mleko jest jedno.
Istot jest wiele, ale oddech jeden.
Kast jest wiele, ale ludzkość jedna.
Istot jest wiele, ale atma jedna.
Kwiatów jest wiele, ale wielbienie Boga jest jedno.
Czcicie posągi różnego rodzaju kwiatami, takimi jak jaśmin, róża i
nagietek. Ale czy jest jakaś różnica w wielbieniu? Wielbienie jest
takie samo. Wszystkie różnice są stwarzane przez bhranti (ułudę) umysłu.
Dlatego poniechaj bhranti, a rozwijaj brahmatattwę (pierwiastek
brahmana). Wszyscy są ucieleśnieniami brahmana, wszyscy są
ucieleśnieniami Boga. Każdy musi ostatecznie połączyć się w jedno z
boskością. Rozwijajcie tak otwarty umysł. Nie zachowujcie różnic takich
jak 'ja się różnię, ty jesteś różny i inni są różni'. Ludzie mówią o
braterstwie człowieka i ojcostwie Boga. Co znaczy to braterstwo
człowieka, kiedy jeden brat walczy z drugim i idzie do sądu najwyższego,
aby rozstrzygać spory dotyczące majątku? Dzisiaj nie znajdzie się
jedności nawet między rodzonymi braćmi. Dlatego powinniście wyjść ponad
ten stan braterstwa człowieka i rozwinąć ekatmabhawę (poczucie
jedności). Ta sama atma jest obecna w was, we mnie i w każdym. Kiedy to
sobie uświadomicie, nie będziecie dostrzegać żadnych różnic -
jakichkolwiek. Jednak nie jest to takie łatwe. Ale ciągłe i uporczywe
ćwiczenie pomoże wam uświadomić sobie tę jedność. Chodzenie, mówienie,
czytanie i jedzenie, wszystko przychodzi jedynie drogą ćwiczeń.
Podobnie, tylko poprzez uporczywe ćwiczenie możecie uświadomić sobie
swoje prawdziwe ja. Jeśli pójdziecie za nakazem Boga, na pewno dotrzecie
do boskości. Przyjmijcie i ćwiczcie nauki świętych tekstów jako święte
nakazy. Zdobądźcie sobie miłość Boga. Wówczas osiągniecie wszystko.
Bhagawan zakończył swój dyskurs bhadżanem, Prema mudita manase kaho.
Tłum. Grzegorz Leończuk
red. Bogusław Posmyk
Źródło: Sanathana Sarathi, kwiecień 2013
(isdk)
Notka redakcyjna:
Niniejszy dyskurs nie występuje w serii Sathya Sai Speaks; został opublikowany w Sanathana Sarathi, April 2013.
