|
::O praktyce duchowej
* * *
Każdy wielbi Boga po swojemu, lecz najważniejsze jest, by uczucia były czyste, niezachwiane i święte. Jedni śpiewają bhadżany, inni modlą się, jeszcze inni przez lata wykonują sewę (bezinteresowną służbę), ale wszystko to na nic, jeśli nie przemienią swojego serca.
(Dyskurs z 1.01.2001 r.)
* * *
Wzbudzajcie w sobie boskie uczucia. Niech wasze uszy słuchają o świętości. Niech wasze języki wypowiadają słowa wyrażające świętość, a ręce niech czynią dobro.
(Dyskurs z 22.02.2001 r.)
* * *
Nie zalecam żadnej specjalnej praktyki duchowej. Postrzegaj wszystkich ludzi jako różne formy Boga. Bądź przekonany, że Bóg żyje w każdym. To najbardziej mnie cieszy. Wystrzegaj się czynienia zła, nawet jeśli taki czyn miałby przynieść ci satysfakcję. Traktuj innych jak siebie samego. Pomagaj zawsze, nie krzywdź nigdy. Nie krzywdź ani nie rań nikogo. Nie pozwalaj sobie na wrogie uczucia wobec kogokolwiek. Nawet jeśli ktoś rani cię lub ci złorzeczy, staraj się darzyć go miłością.
"Sai Ram" 25/1999, s. 17
* * *
Tak jak wierzycie w siebie, wierzcie w Boga. Wiara w siebie to wiara w Boga. To jest sekret wielkości. Jesteś Bogiem, a Bóg jest tobą. Dlaczego ulegacie wątpliwościom? One was zniszczą - porzućcie je. Rozwijajcie w sobie miłość, podążajcie ścieżką prawdy i doświadczajcie Boga. To jest prawdziwa praktyka duchowa, to jest prawdziwa duchowość.
"Sai Ram" 25/1999, s. 29
* * *
Życie to ocean fal radości i smutku. Duchowość jak latarnia morska wskazuje drogę przemierzającym ów ocean samsary (istnienia). Życie duchowe nie ogranicza się wyłącznie do odprawiania rytuałów i oddawania czci Bogu. Duchowość polega na urzeczywistnianiu jedności w wielości. Bóg, uosobienie miłości, żyje w sercu każdej istoty.
"Sai Ram" 26/1999, s. 27
* * *
Człowiek nie widzi jedności wszechrzeczy, ponieważ rozwinął intelekt, który nieustannie dokonuje podziałów. Takiej "inteligencji" należałoby się wstydzić. Człowiek powinien dążyć do rozpoznania jedności wszechrzeczy. To jest prawdziwa praktyka duchowa.
"Sai Ram" 26/1999, s. 29
* * *
Nie musicie podejmować żadnych duchowych praktyk, ale kochajcie wszystkich. Nie ograniczajcie miłości do siebie i swojej rodziny. Wznieście się ponad ograniczenia umysłu. Wszyscy należą do jednej rodziny uniwersum. Wszyscy są tym samym, bądźcie jednakowi dla każdego.
"Sai Ram" 26/1999, s. 33
* * *
Praktyka duchowa nie ogranicza się do medytacji czy powtarzania imienia Boga. Musicie jeszcze rozwinąć w sobie czyste i boskie uczucia. Traktujcie innych jako przejawienia Boga, szanujcie ich.
"Sai Ram" 31/2000, s. 23
* * *
Praktyka duchowa to dyscyplina umysłu i wysiłek intelektualny, wiodące ku rozpoznaniu jedności.
"Sai Ram" 34/2001, s. 19
* * *
Duchowość to miłość, a nie biznes. Zniszczycie wszystko, jeśli w sferę życia duchowego wprowadzicie biznes - nawet imię Boga zbrukacie.
"Sai Ram" 34/2001, s. 45
* * *
Prawdziwa praktyka duchowa (sadhana) polega na odkrywaniu swych własnych błędów i naprawianiu ich, oczyszczaniu się ze złych tendencji i rozwijaniu w sobie cnót.
"Sai Ram" 36/2002, s. 8
|
