|
::O pieniądzach i bogactwie
* * *
Zdobywanie pieniędzy i złota nie jest celem życia. Pieniądze przychodzą i znikają. Prawdziwym bogactwem jest mądrość. Adwajta darszanam dżnianam, prawdziwą mądrością jest dostrzeganie jedności w różnorodności. Należy zdobywać bogactwo mądrości.
"Sai Ram" 23/1999, s. 29
* * *
Majątek i własność są jak przepływające po niebie chmury. Pieniądze przychodzą i odchodzą, lecz moralność przychodzi i wzrasta. Nie ma nic wzniosłego w zarabianiu pieniędzy. Co stało się z dawnymi władcami, do których należały wielkie królestwa? Czy odchodząc z tego świata mogli wziąć ze sobą chociaż grosz? Nie! Zatem pożytkujcie zarabiane pieniądze dla dobra ludzkości. Nie czujcie się dumni z tego powodu, że jesteście bogaci. Wielkość leży w poświęceniu i tylko w poświęceniu.
"Sai Ram" 24/1999, s. 26
* * *
Obecnie ludzie nade wszystko cenią sobie wykształcenie i pieniądze. Nie ma nic złego w pieniądzach czy wykształceniu; dobro i zło kryje się w sposobach ich wykorzystania. Woda jest bezbarwna, ale przyjmuje kolor naczynia, w którym się znajduje. Podobnie rzecz się ma z pieniędzmi i wykształceniem - ich wartość zależy od natury osoby, która nimi dysponuje.
"Sai Ram" 25/1999, s. 7-8
* * *
Nie powinno się żyć tylko dla pieniędzy - lepiej umrzeć, niż żyć tylko dla pieniądza. Jeśli masz więcej pieniędzy, pomóż innym, udostępnij bezpłatne nauczanie i leczenie biednych.
"Sai Ram" 26/1999, s. 50
* * *
Prawdziwym majątkiem jest łaska boska. Jeśli ją zdobędziesz, wszystko będzie do ciebie należało. Ważny jest charakter, nie dobra materialne. Lecz człowiek marnuje swoje życie uganiając się za bogactwem. Niewątpliwie pieniądze są potrzebne, ale w pewnych granicach. Wypełniajcie swój czas służąc innym ludziom. Kochajcie swoich bliźnich. Powierzajcie się Bogu.
"Sai Ram" 27/2000, s. 23
* * *
Nie powinniśmy marnować pieniędzy na produkcję broni. Niektóre kraje wydają mnóstwo na zbrojenia i w rezultacie mieszkańcy cierpią głód. Tylko boska miłość i łaska, a nie broń, mogą ochronić naród.
"Sai Ram" 27/2000, s. 23
* * *
Dzisiaj człowiek wiąże wszystkie swe nadzieje z tym niepewnym, zmiennym światem; pędzi jak szaleniec, żeby zgromadzić jak najwięcej dóbr materialnych. Oczywiście, trzeba zadbać również i o potrzeby materialne, ale w granicach rozsądku i nigdy kosztem życia duchowego. Pieniądz nie stanowi jedynego dobra. Gromadźcie dobra duchowe. Szlachetny charakter, prawość i duchowa wiedza - oto prawdziwy majątek.
"Sai Ram" 29/2000, s. 32
* * *
Nie gońcie za dobrami tego świata, ale gromadźcie skarby właściwego postępowania. Zdobywajcie nieprzemijający majątek duchowej wiedzy. Inne dobra nie są wam aż tak potrzebne. Owszem, przyciągają one rodzinę i przyjaciół, tak jak błotnisty staw przyciąga żaby. Jeśli jednak staw wyschnie, wszystkie żaby przeniosą się gdzie indziej. Podobnie, gdy stracicie majątek, rodzina i przyjaciele opuszczą was. Taka jest bowiem natura doczesnej miłości. Przyjaciele zapominają, uprzejmość znika, bracia odchodzą, rodziny rozpadają się. Takie są efekty wiary w dobra tego świata.
"Sai Ram" 29/2000, s. 33
* * *
Pieniądze powinny służyć wzniosłym celom. W tym świecie pieniądze mają wielką moc; w przeznaczaniu ich na propagowanie prawości nie ma nic złego.
"Sai Ram" 34/2001, s. 28
* * *
Nie gońcie za pieniędzmi. Pieniądz przychodzi i odchodzi, a moralność przychodzi i umacnia się. Więc dbajcie o moralność. Organizacje duchowe nie powinny pobierać żadnych pieniędzy.
"Sai Ram" 34/2001, s. 46
* * *
Ludzie chcieliby handlować z Bogiem - ofiarowują Mu prezenty lub pieniądze, licząc na Jego łaskę. Jak wyobrażacie sobie Boga? Czy sądzicie, że można Go przekupić orzechem kokosowym albo portfelem wypchanym pieniędzmi? Czy myślicie, że Bóg jest przekupny? Kto uważa, że pieniądz pomoże zaskarbić sobie łaskę Boga, nie zasługuje na miano wielbiciela.
"Sai Ram" 35/2002, s. 8
* * *
Wydawanie pieniędzy na nauki duchowe również jest godne potępienia. Dlatego w Gicie Kriszna powiedział, że Bóg przyjmie raczej ofiarę w postaci liścia, kwiatu, owocu lub kropli wody.
"Sai Ram" 35/2002, s. 8
* * *
Młodzież stawia sobie za cel pieniądze, siłę i akceptację towarzystwa, ale nie charakter. Co komu po pieniądzach, sile i towarzystwie, jeśli brak mu charakteru?
"Sai Ram" 35/2002, s.36
|
