|
::Śpiew
Praktyką ściśle związaną z powtarzaniem imienia Boga jest wyśpiewywanie jego chwały. Prawdziwe jest bowiem stwierdzenie: "kto śpiewa, ten dwa razy się modli".
W Indiach pieśni chwalące Boga znane są jako bhadżany. Ich teksty są bardzo proste: zwykle składają się z imion Boga lub atrybutów formy Boga, do której są adresowane. Sai potwierdza starożytną mądrość tej praktyki - dźwięk i wibracja imienia Boga wpływa oczyszczająco zarazem na tego, kto śpiewa i tego, kto słucha. Ponieważ śpiew wymaga większego zaangażowania fizycznego niż medytacja siedząca, cicha kontemplacja lub modlitwa, absorbuje całego człowieka, który zapomina się w śpiewie i staje się jedną wielką pochwałą swego Stwórcy. Podobnie jak podczas powtarzania imienia Boga, osoba śpiewająca bhadżan powinna kontemplować znaczenie pieśni oraz wchłaniać słodycz pojawiających się w niej imion Boga.
Na początku jest to trudne, ponieważ teksty bhadżanów skomponowane są w sanskrycie lub w hindi. Przy odrobinie praktyki i dobrej woli okazuje się jednak, że poszczególne imiona i formy wielbione w bhadżanach zaczynają nabierać życia i znaczenia dla śpiewającego. Imię Ramy i jego przydomki niosą moc, kojarzą się z prawością i właściwym postępowaniem. Z kolei imię i przydomki Kriszny niosą ze sobą wibracje słodyczy, piękna, uroku... Język pieśni oraz to, do jakiego aspektu Boga jest ona adresowana, jest drugorzędne wobec uczucia, jakie w pieśń wkładamy. Zainspirowani przezeń wielbiciele od lat komponują więc pieśni w swoich rodzimych językach. W polskich grupach i ośrodkach Sai śpiewanych jest blisko sto pieśni w języku polskim.
Sai Baba zachęca do jak najczęstszego śpiewania pieśni ku chwale Boga. Mówi: "Organizujcie spotkania w miejscach ogólnodostępnych, a nie w mieszkaniach prywatnych. Niech wasz śpiew płynie z serca, niech będzie raczej szczerym wyrazem waszego oddania Bogu niż muzyczną lub wokalną wirtuozerią. Nie wdawajcie się we współzawodnictwo i ograniczajcie koszty takich spotkań do minimum". Istotną kwestią jest to, aby wszyscy uczestnicy spotkania byli w stanie włączyć się do śpiewu. Stąd najpopularniejszą formułą śpiewania jest prowadzenie pieśni przez jedną osobę intonującą, po której dany fragment pieśni powtarzany jest przez całą grupę.
www.sathyasai.org/songs/content.html
|
|
|
