Om
Według Wed dźwięk poprzedzał stworzenie wszechświata, a
rzeczywistość utrzymuje się dzięki wibracji świętej sylaby OM.
W filozofii indyjskiej twierdzi się, że materia powstała z dźwięku, a
najświętszym ze wszystkich dźwięków jest OM, sylaba, która poprzedzała
wszechświat i z której zrodzili się bogowie.
Święta sylaba OM zawiera esencję wszechświata, jest brzęczeniem atomów i
muzyką sfer.
W upaniszadzie Maitri OM jest "dźwiękiem bezdźwięcznego absolutu",
nieodłącznym składnikiem transcendentalnej kosmicznej energii. Jest
podstawową sylabą (mula mantrą), kosmiczną wibracją, utrzymującą w
całości atomy, światy i niebiosa.
Ponieważ OM poprzedza wszystkie rzeczy, służy jako inwokacja do modlitwy
i świętych śpiewów, a także jako końcowe wyrażenie w sensie nieco
zbliżonym do żydowskiego i chrześcijańskiego amen. Łacińskie słowo
omne oraz sanskryckie aum wywodzą się z jednego rdzenia
oznaczającego "wszystko", stąd oba te słowa oddają pojęcia wszechwiedzy,
wszechobecności i wszechmocy. Inną nazwą dla Aum jest 'pranawa', która
wywodzi się od rdzenia "nu", co znaczy chwalić, do czego jest dodany
przedrostek "pra", oznaczający wyższość, pierwotność. Wyraz ten oznacza
więc najwyższą pochwałę lub modlitwę.
Tego świętego słowa używa się w Indiach na początku i końcu każdej
modlitwy, inwokacji, rozmyślania, pieśni, przy ćwiczeniach jogi, przy
wszelkich wewnętrznych poczynaniach. Uważa się jednak, iż tylko
największe duchowe osiągnięcia mogą odkryć najgłębsze i najbardziej
tajemnicze znaczenie tego słowa.
Upaniszada Mandukja mówi:
Mistyczna sylaba OM jest łukiem. Jaźń jest strzałą. Brahman jest celem.
TO może przeniknąć człowiek nierozproszony. Masz wejść w
TO jak strzała w tarczę".
|