Wasz prezent urodzinowy

Urodzinowy dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby
wygłoszony 23.11.1982 r. w Prasanthi Nilajam

Musicie zastanawiać się nad tym, jaki prezent podarować Swamiemu na urodziny. Możecie cieszyć się, że daliście Swamiemu prawdziwy prezent tylko wtedy, gdy kochacie swoich bliźnich, dzielicie ich cierpienia i angażujecie się w służbę dla nich. To jedyny dar, jakiego oczekuję. Prezentem ofiarowanym Bogu musi być czysta, niezmienna i bezinteresowna miłość.

Mam tylko jedno urodzinowe życzenie. Pragnę, abyście rozwijali anandę. Przygotowujecie programy z okazji zbliżających się 60. urodzin. Najpierw zajmijcie się przynajmniej sześcioma tysiącami wiosek i sprawcie, aby stały się doskonałe. Ludzie zamożni i wpływowi mają wielu służących. Jednak zrozpaczeni, ubodzy i chorzy nie mają nikogo, kto by im służył. Idźcie do nich i bądźcie ich przyjaciółmi, znajomymi i krewnymi oraz osobami najbardziej im życzliwymi. Niech was przyjmą zgodnie ze zwyczajem.

Jeśli będziecie opowiadać o duchowości tym, których dręczy głód, nie przyswoją jej. Najpierw zaspokójcie ich głód. Ofiarujcie im Boga w formie pożywienia. Ofiarujcie im Boga w formie ubrania. Ofiarujcie Boga w formie pokoju tym, którzy doświadczają niepokoju. Ofiarujcie Boga w formie lekarstwa tym, którzy są chorzy. Ofiarujcie Boga w każdej formie, która złagodzi lęk, ból i smutek. Gdy to uczynicie, duchowość będzie mogła wniknąć w serce. Jeśli postąpicie inaczej, to zamiast duchowych uczuć, będziecie wspierać ateizm.

Dlatego ośrodki w naszej organizacji muszą zapewnić i upowszechnić edukację, opiekę medyczną i ułatwienia komunikacyjne w tych sześciu tysiącach wiosek, których mieszkańcy nie mają wody pitnej. Rząd sam nie zagwarantuje tych udogodnień. Bez współpracy z mieszkańcami, rząd nic nie zrobi. Nie jest to niezależna instytucja. Polega na wsparciu ludzi. Działa tylko dzięki aktywnej współpracy z ludźmi. Jeśli nie chcecie być zależni od rządu, musicie własnym wysiłkiem podejmować działania na rzecz rozwoju społeczeństwa. To jest prawdziwa sadhana i sewa. Bądźcie ucieleśnieniem premy. Bądźcie gotowi ofiarować Panu wszystkie swoje zdolności i umiejętności. Miłość Boga jest waszą nagrodą, gdy angażujecie się w dżapę, tapę lub jagę (powtarzanie boskiego imienia, ascezę lub obrzędy ofiarne). Czy jest większe osiągnięcie, do jakiego możecie dążyć, niż otrzymanie boskiej miłości od Boga?

Jednak musicie dobrze zrozumieć istotę i znaczenie tej miłości. Obecnie doświadczacie miłości i dzielicie się nią na poziomie swojej świadomości. To błąd. To zbyt dosłowna interpretacja. Miłość nie ma ego ani skazy. Jest całkowicie wolna od egoistycznych przywiązań. Niezależnie od tego, co czyni, myśli, mówi i widzi Sai, wszystko jest dla was, a nie dla Sai. Moim jedynym pragnieniem jest wasza ananda (błogość). Wasza ananda jest moją anandą. Nie mam innej anandy, oprócz waszej.

Możecie dojść do wniosku, że Swami zajmuje się tym, Swami zajmuje się tamtym, lecz nie robię tego dla siebie; robię to dla was. W ubiegłym roku mówiłem o tym w dniu urodzin. Wierzcie lub nie, ale dla siebie nie wydaję ani grosza. Wszystko, co robię, robię dla społeczeństwa. Chociaż minęło już 56 lat, nie założyłem ani jednej koszuli, ani szaty uszytej specjalnie dla mnie. Teraz noszę to, co podarował mi student Radhakrisznan ze stowarzyszenia Królestwo Sathya Sai. Ani dzisiaj, ani wcześniej nie powstała we mnie myśl, że muszę mieć to czy tamto i nie powstanie. Nie mam takich myśli teraz ani nie będę ich miał w przyszłości. Myśli, jakie się we mnie rodzą, służą jedynie pokojowi i pomyślności świata, rozwojowi młodzieży oraz transformacji doskonałych chłopców i dziewcząt, którzy poprowadzą innych tą drogą. Musicie z zapałem poświecić się służbie ludziom na całym świecie, rozumiejąc, że zasada Sai jest pozbawiona egoistycznych pragnień.

W przyszłym miesiącu wyruszę w podróż po Indiach i pobłogosławię tych, którzy nie mogą tu przyjechać, ponieważ nie mają na to ani siły ani środków. Chcę dać im tę możliwość i sprawić im radość. Zamiast przygotowywać programy dla Swamiego w miastach i miasteczkach, istotne jest to, abyście zorganizowali je w wioskach. Ograniczajcie koszty i oszczędzajcie pieniądze, aby zapewnić udogodnienia w wioskach. Pragnę pojechać do każdej wioski. Jednak musicie najpierw poczynić właściwe przygotowania. Mogę nawet przyjść na piechotę, ale zgromadzą się tysiące ludzi, a wy musicie dopilnować, żeby dobrze się nimi zająć. Jeśli zaspokoicie tę potrzebę na wsi, wówczas będę jeździł i upowszechniał zasady i praktyki kultury Bharatijów.

Postanowiłem rozprzestrzeniać anandę przez odrodzenie i przywrócenie sposobu życia Bharatijów. Tak się stanie. Dharmę Indii z pewnością można przekazać innym krajom. Nie należy popadać w rozpacz ani poddawać się samokrytyce. Nadchodzą dni zwycięstwa. Usłyszymy dźwięk triumfu.

Ucieleśnienia boskiej atmy! Nie możecie tego zobaczyć, ale ja widzę to wyraźnie. W przyszłości nawet ci, którzy teraz nie rozpoznają prawdy o Swamim, przyjdą ze łzami skruchy i poznają mnie. Niedługo ta prawda będzie znana na całym świecie. Obecnie Swami powstrzymuje jej rozpowszechnianie. Gdy pozwolę na to, by zamanifestowała się w pełni, wtedy cały świat zmieni się w Prasanthi Nilajam. Dlatego podążajcie naprzód zdeterminowani, aby praktykować ustanowione ideały w codziennym życiu. W najbliższych latach możecie nie otrzymać takiej szansy, jaką macie teraz. Nie będziecie mogli być tak blisko. Miliony ludzi pospieszą w to miejsce i zaczną się tu gromadzić. Wkrótce tak się stanie, więc zdobądźcie współczucie i miłość Swamiego dzięki działaniom służebnym i nadajcie sens swojemu życiu.

Na diamencie szlifuje się różne fasety. Wartość diamentu wzrasta z każdą dodatkową fasetą, ponieważ coraz mocniej jaśnieje jego piękno. Ci, którzy nie mogą znieść tego, jak rozwija się Organizacja Sai, jakie zasady uosabia i ukazuje, być może ją oczerniają lub zniesławiają, ośmieszają i powstrzymują, lecz ruch Sai nie upadnie. Im większe będą trudności, tym lepiej będzie się rozwijał. To tylko przyspieszy i pomoże szerzyć się chwale Sai. Źródłem nienawiści jest zła natura i asuja (zazdrość). Jednak ruch Sai opiera się na anasuji (braku zazdrości). Nie przywiązujcie do tego wagi. Przyrzeknijcie sobie, że będziecie wypełniać określone ideały i obowiązki i że poświęcicie się dla organizacji i realizacji jej programów.

Skoro wykorzystaliście tę możliwość i tu przyjechaliście, zachowajcie w sercu to, co tutaj zobaczyliście i usłyszeliście oraz podejmijcie postanowienie, że z zapałem zaangażujecie się w praktykę duchową. Wasze postanowienie i wasza praktyka muszą współistnieć. Przygotujcie plan mistrzowski i od jutra rozpocznijcie realizację tego programu w porozumieniu z innymi. Program musi ruszyć we wszystkich krajach. Nie myślcie, że tylko stan Andhra Pradesz należy do Sai. Wszystko należy do Sai. Wszystko jest jednym. Musimy starać się ze wszystkich sił, aby uświadomić sobie tę prawdę i umocnić się w niej w obecnej kalijudze.

Oto przesłanie, które dzisiaj wam przekazuję. Spełniam wszystkie wasze pragnienia, więc musicie spełnić jedno moje pragnienie.

Błogosławię wam, abyście cieszyli się długim życiem, dobrym zdrowiem, błogością, pokojem i pomyślnością oraz poświęcili swoje fizyczne, mentalne, intelektualne i duchowe siły w służbie dla kraju i całej ludzkości.

Tłum. Dawid Kozioł (is)

Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume15/sss15-55.pdf