Indha pudżjamaja Onam diwasam ella
dżanangalukum endej paripurna anugraham asirwadam.
W ten pomyślny dzień Onam
szczodrze obdarzam Was wszystkich łaską i błogosławieństwem.
Jakie szczęście osiągnął demon Somakasura przez kradzież Wed i
znieważanie Boga? Jaki był los dziesięciogłowego Rawany, który porwał
małżonkę Ramy? Co na końcu zabrał ze sobą Durjodhana, który nie zgodził
się przekazać Pandawom nawet tyle ziemi, ile zajmuje czubek igły? Co
ostatecznie stało się z niegodziwym Kamsą, który dopuszczał się
strasznych czynów, zabijając niemowlęta? Dzisiaj taki sam los spotka
niegodziwców. Jeśli nie dzisiaj, to przynajmniej jutro muszą spotkać
swoje przeznaczenie. Człowieku! Nie rozwijaj nadmiernych pragnień.
Lepiej żyj skromnie.
Ucieleśnienia miłości!
Prawda przenika cały świat. Prawda jest wszechobecna.
Wszelkie bogactwo, wygody i udogodnienia opierają się na prawdzie. Świat
nie może istnieć bez prawdy. Dzisiaj człowiek zmaga się z trudnościami,
ponieważ zapomniał o prawdzie. Prawdy nie da się ukryć ani zmienić.
Trikala badhjam satjam - prawda pozostaje niezmienna w trzech
okresach czasu - w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Od czasów
starożytnych Bharat mógł cieszyć się pokojem i pomyślnością, bo jego
mieszkańcy przestrzegali prawdy. Bharatijowie upowszechniali przesłanie
duchowości na całym świecie. Mieli taką zasadę: Loka samasta sukhino
bhawantu - niech wszystkie światy będą szczęśliwe! Dzisiaj ten święty
ideał poszedł w zapomnienie. Satjannasti paro dharma - nie ma
większej dharmy niż przestrzeganie prawdy. Prawda jest życiem człowieka.
Prawda jest podstawą wszystkich wartości ludzkich. Prawda jest
najszlachetniejszą z cnót. Być może słyszeliście historię o królu
Hariśczandrze, który poświęcił swoje królestwo, żonę i syna dla prawdy.
Stworzenie wyłania się z prawdy i roztapia się w prawdzie,
Czy jest takie miejsce, w którym nie byłoby prawdy?
Uświadomcie sobie tę czystą i nieskalaną prawdę.
Być może prawda brzmi jak proste słowo, ale bardzo ważne
jest, aby poznać jego wielkość. Satja (prawda) obejmuje wszystko, co
istnieje. Cały wszechświat zależy od prawdy. Jeśli utracimy podstawę, co
zostanie z naszego życia? Nie ma takiego miejsca, w którym prawda nie
istnieje.
Prawda była podstawą wszelkich działań króla Balego. Wykonywał swoje
obowiązki, patrząc na swoich poddanych jak na własne dzieci. Bali był
bardzo szlachetnym człowiekiem. Był pełen współczucia i jaśniał jak
słońce prawdy. Sam fakt jego panowania w kraju Kerali jest przyczyną
pomyślności i szczęścia mieszkających tam ludzi. Dzięki wielkiej odwadze
pokonał wszystkich niższych bogów. Aby upamiętnić swoje zwycięstwo nad
brzegiem rzeki Narmady, odprawił ofiarę zwaną wiśwadżit.
W tamtym czasie Pan inkarnował jako Wamana. Urodził się jako syn świętej
pary Kaszjapy i Aditi, która mieszkała w pustelni o nazwie Siddhaszram.
Młody Wamana chodził do miejsca, w którym Bali odprawiał święty obrzęd.
Chłopiec był mądry i jaśniał blaskiem, a wszyscy z podziwem patrzyli na
jego wielkie piękno. Wamana był prawdziwym ucieleśnieniem
przyciągającego pola magnetycznego. Ratnamala, córka Balego, zobaczyła
młodego chłopca i w umyśle rozwinęła pragnienie, aby go usynowić i
rozpieszczać na różne sposoby. Jednak jak wiecie, w międzyczasie Wamana
zepchnął Balego do patali (świata podziemnego). To zdarzenie zmieniło w
nienawiść miłość Ratnamali do Wamany; poczuła, że mogłaby zabić dziecko.
Wszechwiedzący Wamana zauważył, o czym pomyślała Ratnamala i oznajmił:
Tathastu - niech tak będzie! Ponieważ Bóg jest wszechobecny, to
Sarwata panipadam tat sarwatokszi siromukham, sarwata sruthimaloke
sarwamawrutja tiszthati - rękami, stopami, oczami, głowami, ustami i
uszami przenikającymi wszystko, On przenika cały wszechświat.
Nieustannie obdarza tym błogosławieństwem wszystkich ludzi. Nic nie
umknie Jego uwadze. Dlatego nasze umysły muszą być zawsze wypełnione
dobrymi myślami. Wamana powiedział Ratnamali: "Matko, najpierw pragnęłaś
karmić mnie piersią. Lecz gdy zobaczyłaś upadek swego ojca, twoje
pragnienie zmieniło się w nienawiść. Chciałaś nakarmić mnie trucizną i
zabić. Urodzisz się w dwaparajudze jako Putana, nakarmisz mnie zatrutym
mlekiem i zginiesz". Dlatego dla nas wszystkich ważne jest, abyśmy
zawsze mieli dobre myśli, ponieważ Bóg błogosławi i wciąż je spełnia. Z
powodu nieświadomości tej rzeczywistości ludzie napełniają umysł wieloma
negatywnymi myślami.
Nie patrz na to, co złe, patrz na to, co dobre.
Nie słuchaj tego, co złe, słuchaj tego, co dobre.
Nie myśl o tym, co złe, myśl o tym, co dobre.
Nie mów o tym, co złe, mów o tym, co dobre.
Nie czyń tego, co złe, czyń to, co dobre.
To jest droga do Boga.
Zatem jeśli wasze myśli będą czyste, zostaniecie
obdarzeni czystością. Napełniamy umysł i poświęcamy czas na działania i
relacje pełne zła, lecz gdy zbieramy ich skutki i zaznajemy cierpienia,
jesteśmy pogrążeni w smutku. Ponieważ każda myśl pochodzi z umysłu,
niesie ze sobą określone konsekwencje. Taki był los Ratnamali. Gdy
doświadczacie nieszczęścia, obwiniacie Boga, lecz nie uświadamiacie
sobie, że wasze cierpienie jest skutkiem waszych myśli. Dlatego musicie
mieć dobre myśli i szukać dobrego towarzystwa.
Król Bali był uosobieniem szlachetności. Aby dotrzymać obietnicy,
poświęcił wszystko. Młody Wamana poprosił o trzy kroki ziemi. Bali
złożył obietnicę bez chwili wahania. Jednak nauczyciel króla,
Śukraczarja, zniechęcał go. Powiedział Balemu: "Człowiek, który stoi
przed tobą, to sam Wisznu. Gdy tylko coś mu obiecasz, nie będziesz mógł
się z tego wycofać. Dlatego nie składaj pochopnych obietnic". Bali
odrzekł Śukraczarji, że nie ma większego grzechu niż wycofać się z
danego słowa i niezależnie od szczególnego nakazu nauczyciela, dotrzymał
obietnicy, jaką złożył Wamanie. Bali był gotów doświadczyć każdego
cierpienia, gdy chodziło o podtrzymywanie prawdy. Tak więc Pan Wisznu
wysłał go do świata podziemnego i zapewnił mu wszelkie życiowe wygody.
Przebywając w patali, Bali osiągnął życie wieczne. Jednak poprosił
Wamanę, aby co roku mógł wrócić do swojego kraju Kerali i go
pobłogosławić. Dlatego mieszkańcy Kerali nazwali ten dzień Onam i
świętują go z zapałem.
Król Bali był niezwykle prawym człowiekiem. Chociaż urodził się w
rodzinie demonów, wypełniały go boskie myśli. To skutek wielkich zasług
Balego, które przejawiają się w postaci dobrodziejstw, jakimi dzisiaj
cieszą się mieszkańcy Kerali. Onam nie oznacza jedynie przygotowania
słodkiego puddingu ani różnych pysznych potraw i najadania się do syta.
Musimy zrozumieć to doświadczenie - spotkanie Balego i Wamany. Uważa
się, że dzisiaj Wamana jest fizycznie obecny w Kerali i dlatego ten
dzień należy świętować z wesołością i radością. Nasze życie musi być
etyczne, moralne i duchowe. Satjam brujat, prijam brujat, na brujat
satjam aprijam - mów prawdę, mów uprzejmie i nie wypowiadaj
nieprzyjemnej prawdy. Są to wartości etyczne, moralne i duchowe.
Wszystkie ostatecznie opierają się na prawdzie. Podążając drogą prawdy i
nie rezygnując z życia duchowego, musimy pracować dla dobra całego
świata. Kerala ma tożsamość polityczną jako kraj komunistyczny. Jednak
niezależnie od przekonań politycznych, każdy mieszkaniec Kerali nie
odstępuje od wykonywania codziennych obowiązków - bierze oczyszczającą
kąpiel, nakłada święty popiół na czoło lub nosi na nim znaki z pasty
sandałowej, a także odwiedza świątynie. Boska miłość i oddanie tych
ludzi są niezrównane. Kerala to piękny stan. Mieszkają tam ludzie,
którzy przyjmują postawę duchową. Lecz czas przynosi zmiany i czułe
serca ludzi stają się twarde. Dlaczego tak się dzieje? Powoduje to nasze
nastawienie. Dobre i złe nawyki jednostki żyjącej na określonym obszarze
mają wpływ na cały kraj.
Jeśli traci się pieniądze, nic się nie traci.
Jeśli traci się zdrowie, coś się traci.
Jeśli traci się charakter, traci się wszystko.
Dlatego w pierwszej kolejności wszyscy muszą chronić
charakter. To jedyne odwieczne pragnienie Boga. Ludzie nie rozpoznają
tej prawdy, spędzają czas na zdobywaniu majątku i na innych
egoistycznych działaniach. Taką egoistyczną postawę należy wykorzenić z
serca człowieka. Wszyscy są jednym, bądź taki sam dla wszystkich.
Wszyscy ludzie na świecie są jedną rodziną. Czy jesteście ateistami czy
teistami, młodzi czy starzy, musicie uświadomić sobie, że wszyscy
należycie do jednej rasy ludzkości. Musicie rozwijać ludzkie wartości.
Bez nich jesteście ludźmi tylko z wyglądu, ale nie w rzeczywistości.
Człowieka wypełniają takie cechy, jak złość, żądza, chciwość czy
zazdrość. To cechy zwierzęce. Złość leży w naturze psa. Chwiejność
umysłu to cecha małpy. Nie jesteś ani psem ani małpą. Gdy wpadniesz w
złość, nieustannie powtarzaj sobie, że nie jesteś psem, a twój gniew
osłabnie. Dzisiaj ludzie mają coraz więcej cech zwierzęcych. Trzeba
naprawić tę sytuację. Jakie są ludzkie cechy? Współczucie, prawda,
wyrozumiałość lub zrozumienie. To cechy ludzkie, jakie musimy pielęgnować.
Działania Boga różnią się, a ich znaczenie nie jest
jasne dla nas wszystkich. Dlatego tworzymy nasze reakcje i postawy wobec
tych sytuacji. Reakcje te są naszym własnym dziełem i nie odpowiadają
rzeczywistym zdarzeniom. Złość pojawia się w was tak, jak gdyby było to
uczucie kogoś innego. Podobnie, różne postawy, takie jak chciwość,
zazdrość, pycha czy oszustwo, to nasze wewnętrzne postawy nałożone na
innych. Bóg jest czysty, pozbawiony atrybutów i bezinteresowny - na taką
boskość rzutujecie własne wady. Staracie się powstrzymać i stłumić w
sobie te negatywne skłonności. Podejmowanie takich prób nie ma sensu,
gdyż prędzej czy później będą musiały się ujawnić. Musicie dokładać
starań, aby powstrzymać je na samym początku. Głęboko z ziemi wydobywa
się wiele paliw, m.in. ropę naftową lub węgiel. Gdzie pierwszy raz
pojawiły się te złoża? Przez dłuższy czas gromadziły się we wnętrzu
ziemi. Teraz próbują wydostać się na powierzchnię. W ten sam sposób złe
skłonności, takie jak żądza, gniew czy nienawiść, gromadzą się w was i
tam ukrywają. Kiedyś muszą się uzewnętrznić. Zatem zważajcie na to, by
nawet nie miały do was dostępu. To jest prawdziwa wartość ludzka. Sama
próba kontrolowania lub powstrzymywania gniewu jest oznaką słabości. W
rzeczywistości musicie tak kształtować charakter, aby nie dopuścić do
siebie uczucia gniewu.
Ucieleśnienia miłości!
Istnieją różne ludzkie cechy. Nie można ich wszystkich
powstrzymać ani porzucić. Musicie używać zdolności rozróżniania i mieć
pewność, że docierają do was tylko dobre cechy. Przyswajajcie je sobie i
bądźcie przykładem dla innych dokoła. To jest prawdziwa wartość ludzka.
Najważniejsza jest miłość. Miłość jest Bogiem; żyjcie w miłości.
Powinniśmy napełnić nasze serca czystą miłością. Jeśli nasze serca będą
pełne świętej miłości, nie wkradnie się do nich żadna zła skłonność.
Serce jest jak pojedyncza sofa, a nie jak podwójna sofa czy "gorące
krzesło". W sercu jest miejsce tylko na jedną skłonność i niech to
będzie boska miłość.
Zaczynaj dzień miłością,
spędzaj dzień z miłością,
wypełniaj dzień miłością,
zakończ dzień miłością
- to jest droga do Boga.
Miłość wypływa z prawdy, a prawda wypływa z miłości;
jedna nie istnieje bez drugiej. Prawda to prąd wewnętrzny, a miłość to
prąd zewnętrzny. Tę prawdę wyraża wedyjskie powiedzenie:
Antar//bahisczha tat sarwamwjapja Narajana sthita - wszechobecny Bóg
przebywa wewnątrz i na zewnątrz. Tę jedność wyraża zasada Narajany. Prąd
wewnętrzny jest stały. Symbolizuje go Saraswati. Być może widzieliście
rzekę Ganges i Jamunę. Saraswati to niewidzialny prąd. Ten odwieczny
wewnętrzny prąd, jakim jest zasada Saraswati, reprezentuje mowa. Nasza
zdolność mowy to boska zasada Saraswati i jako taka nie powinna być
nadużywana ani niewłaściwie używana. Panowanie nad mową jest bardzo
ważne. Jeśli potkniecie się i upadniecie, nie wyrządzicie sobie wielkiej
krzywdy, lecz jeśli się przejęzyczycie, spowoduje to nieodwracalną
szkodę. Spośród wszystkich ludzkich zdolności mowa ma duże znaczenie i
należy posługiwać się nią wyjątkowo ostrożnie. Nie mówcie tak, aby kogoś
zranić ani nie kłamcie. Być może myślicie, że to trudne zadanie, lecz
jest to bardzo łatwe. W rzeczywistości macie większą kontrolę nad
językiem niż nad zębami i innymi częściami ciała. Język jest niezwykle
giętki i nie ma kości. Możecie obracać nim w każdą stronę, w jaką tylko
chcecie, a wypowiadane słowa wydają się tańczyć do każdej melodii, jaką
zaśpiewacie. Dlatego musicie wypowiadać tylko święte słowa: nirgunam,
nirandżanam, sanathana niketanam, nitja, śuddha, budda, mukta i
nirmala swarupinam - pozbawiony cech, czysty, ostateczne schronienie,
wieczny, nieskażony, oświecony, wolny i ucieleśnienie świętości.
Dźwięki płyną z języka. Mówi się, że Bóg to słowo w
określonej postaci: śabda brahmamaji, czaraczaramaji, dżjotirmaji,
wangmaji, nitjanandamaji, paratparamaji, majamaji i śrimaji - Bóg
jest ucieleśnieniem dźwięku, ruchu i bezruchu, światła, mowy, wiecznej
błogości, najwyższej doskonałości, iluzji i bogactwa. Dlatego zawsze
mówcie słodko. Aby ludzkość mogła się właściwie rozwijać, podstawą
prawdy i miłości musi być dźwięk.
Ucieleśnienia miłości!
Król Bali osiągnął życie wieczne tylko dzięki prawdzie
i miłości. Gdy ciało umrze, umysł pozostanie wieczny. Ciało jest jak
bańka wodna, umysł jest jak szalona małpa; nie podążajcie za ciałem, nie
podążajcie za umysłem; podążajcie za sumieniem. To lekcja z życia Balego.
Sumienie jest nieśmiertelne.
Uniwersalna świadomość nie ma narodzin ani śmierci;
nie ma początku, środka ani końca.
On jest wszechobecny - istnieje jako atma we wszystkim.
Jak zrozumiecie taką istotę? Wszystkie wasze pojęcia są jedynie odbiciem tej rzeczywistości.
Dźwięki, które myślicie, że wytwarzacie, przenikają
wszystko. Wszystkie dobre słowa, jakie wypowiedziano i słodkie pieśni,
jakie zaśpiewano, rozbrzmiewały w tej sali. Gdzie się one podziały? Są
częścią boskiej wibracji. Przenikają każdą miękką lub twardą cząstkę,
każdy znajdujący się tutaj przedmiot i istnieją w nim. Czasami słyszycie
słowa lub dźwięki dobiegające stąd lub stamtąd, lecz boskie wibracje są
wieczne i wszechobecne. Dlatego Wedy głoszą: Sarwatahpanipadam -
boska wibracja przenika nas wszystkich od stóp do głów. Jeśli tylko
będziecie stale praktykowali właściwe posługiwanie się zdolnością mowy,
napełnicie się boskimi wibracjami i poczujecie boską błogość.
Nie ma strachu przed grzechem,
jest pełen ignorancji i nie okazuje szacunku.
Czy taką osobę bez śladu człowieczeństwa
nazwiesz istotą ludzką?
To wróg powszechnego pokoju.
Co jest źródłem wszelkiej przemocy i niepokoju na
świecie? Życie jednostki jest odbiciem sytuacji na świecie. Jeśli każdy
człowiek jest dobry, wówczas cały świat jest spokojny. Mówcie to, co
dobre i postępujcie właściwie. Zmieńcie swoje życie w święte życie. W
ten sposób dzielcie się dobrem wszędzie dokoła. Rozmawiajcie z miłością.
Śpiewajcie z miłością. Oto pieśń gopik:
Kriszno! Zaśpiewaj dla nas,
aby na tej jałowej ziemi pozbawionej miłości
wykiełkowały pełne uczuć nasiona miłości;
aby padały obfite deszcze miłości,
aby nieustannie płynęły rzeki miłości.
Muzyka jest odbiciem miłości. Wszystkie zjawiska są
odbiciem, reakcją i oddźwiękiem. Życie jest odbiciem, serce jest
rzeczywistością. Gdy rzeczywistość będzie czysta, odbicie i oddźwięk
będą prawdziwymi reprezentantami wewnętrznej rzeczywistości. Dlatego
dzisiaj musimy napełnić nasze serca miłością. Miłość to szerokie
pojęcie. Miłość ma wiele znaczeń. Istnieje miłość ziemska lub miłość
fizyczna. Miłość jest jedna. Wszystko inne jest przemijające. Prawdziwą
miłością jest jedynie miłość duchowa, która wypływa z serca. Tylko
miłość duchowa jest wartościowa, natomiast każda inna miłość jest
bezwartościowa. Nawet wszystkie rytuały, jakie wykonujecie, takie jak
medytacja i oddawanie czci, w istocie są bezwartościowe. Siedzicie w
medytacji i obracacie paciorki różańca, lecz wasz umysł robi zakupy na
bazarze. Kontrolowanie umysłu to prawdziwe oddawanie czci. Jeśli
pozwalacie umysłowi wędrować, gdy wasze dłonie wykonują gesty
uwielbienia, nie jest to wcale oddawanie czci. Manah ewa manuszjanam
karanam bandhamokszajo - jedynie umysł odpowiada zarówno za
zniewolenie, jak i za wyzwolenie człowieka. Wasz umysł musi
skoncentrować się na Bogu.
Przyjmijcie, że to jest zamek, a tu jest klucz. Włóżcie
klucz do zamka, przekręćcie go w prawo, a zamek otworzy się; obróćcie
klucz w lewo, a drzwi się zamkną. Wasze serce to zamek, a wasz umysł to
klucz. Skierujcie umysł ku Bogu, a będziecie wolni. Skierujcie umysł w
stronę świata, a będziecie związani. Nasz umysł wciąż zwraca się ku
światu. Jest nim pochłonięty. Nie kierujemy umysłu ku duchowości.
Oczywiście świat jest tam, ale nasze doświadczenie tam jest nietrwałe i
przemijające. Prawda jest tylko jedna i jest to prawda duchowa. Stać się
duchowym to znaczy 'połączyć się'. Życie ziemskie jest jak małżeństwo, a
nawet nie jak małżeństwo, lecz właściwie jak miraż, złudzenie [gra słów
w jęz. ang.: "marriage" "mirage"]. Miraż jest widoczny, lecz w
rzeczywistości nie istnieje. Małżeństwo zawiera się, ale między mężem i
żoną nie ma jedności. Jeśli jedno mówi 'tak', drugie mówi 'nie' i trwają
niekończące się spory. Czy małżeństwo przynosi jedność? Nie. Jedność
sama w sobie jest rzeczywistością. Ekam sat wiprah bahudha wadanti -
prawda jest jedna, lecz mędrcy nazywają ją wieloma nazwami.
Człowieku! Zapominasz o lotosookim Panu,
od chwili gdy wstaniesz z łózka do momentu, gdy położysz się spać,
biegasz za tym i tamtym, aby napełnić brzuch.
Jakiegoż to szczęścia doświadczasz?
Trudzisz się w życiu tylko po to, by napełnić brzuch.
Zdobywasz ogrom wiedzy z różnych dziedzin,
ale nie potrafisz cieszyć się całkowitą błogością.
Znajdź schronienie w Bogu i rozmyślaj o Nim.
On na pewno wskaże ci właściwą drogę.
Aby napełnić brzuch, idziemy na studia, zdobywamy
kwalifikacje zawodowe i prowadzimy działalność biznesową; wszystko to
służy zbieraniu bogactwa - nieustannemu gromadzeniu majątku i dobytku.
Czy jest ktoś, kto po śmierci zabrał ze sobą choćby cząstkę z tego, co
zgromadził? Pewna suma pieniędzy jest niezbędna do godnego życia.
Pieniądz to obosieczna broń, którą można użyć do czynienia dobra lub
zła. Pieniądze przychodzą i odchodzą, ale moralność przychodzi i
wzrasta. Dlatego przede wszystkim trzeba zdobyć kapitał moralności.
Dzisiaj studenci bardzo chcą zdobyć majątek, siłę i przyjaźń, ale
wykazują niewielkie zainteresowanie rozwijaniem charakteru. Bez
charakteru majątek, siła i przyjaźń są bezwartościowe. Prawdziwym
człowiekiem jest ten, kto ma silny charakter. Aby zaspokoić potrzeby
fizyczne, zwierzęta kierują się przyczyną i odpowiednim czasem,
natomiast człowiek nie kieruje się ani przyczyną, ani odpowiednim
czasem. Jaki jest pożytek z takiego rozwiązłego życia?
Mieszkańcy Kerali muszą starać się zachować swoją
starożytną kulturę. Wszystkie nasiona potrzebne do krzewienia ich
kultury są wciąż żywe i silne. Król Bali wspierał czyste i święte myśli
i działania. Nazywano go Mahabali, gdyż był doprawdy wielki ze względu
na swój charakter. Kerali, którą założyła tak wybitna postać, nie należy
traktować z lekceważeniem. Na mapie świata Kerala być może wygląda na
małą, lecz jest ośrodkiem wielkiej boskości; jest pełna błogości. Ziemia
ta zrodziła Balego, Wamanę i była miejscem, w którym Wiświamitra
wykonywał surową ascezę i przekazał świętą mantrę Gajatri zaczynającą
się od słów Bhur Bhuwah Swaha. Bhuroznacza materializację, bhuwah -
wibrację, a swaha - emanację. Wszechświat składa się wyłącznie z tych
trzech elementów. Emanacja to boskość, wibracja to zasada życia, a
materializacja to ciało. Wszystkie te składniki macie w sobie. Nie
jesteście jednym, lecz trzema - tym, kim myślicie, że jesteście
(ciałem), tym, za kogo uważają was inni (umysłem) i tym, kim jesteście
naprawdę (atmą). Człowieczeństwo zdobędziecie dopiero wtedy, gdy
rozpoznacie tę rzeczywistość. Nie przywiązujcie się zbytnio do ciała.
Dopóki żyjecie, musicie je utrzymywać w dobrym stanie. Podstawą
karmajogi jest ciało. Podstawą medytacji i oddawania czci jest umysł.
Podstawą urzeczywistnienia jest serce. Musicie uświadomić sobie jedność
ciała, umysłu i serca. Można dostrzec różne rodzaje takiej potrójnej
jedności, dla przykładu:
Trigunam trigunakaram, trinetramcza trijajudham;
Tridżanma papa samharam eka bilwam Śiwarpanam.
Jaka jest właściwa ofiara dla Boga? Mówi się, że patram,
puszpam, phalam i tojam (liść, kwiat, owoc i woda). Co to za dary? Wasze
ciało to liść, wasze serce to kwiat, wasz umysł to owoc, a łzy błogości
to woda. Zamiast przywiązywać nadmierną wagę do tego nietrwałego ciała,
podkreślajcie znaczenie atmatattwy (zasady atmy). Ciało także należy
poddać Bogu. W jaki sposób? Przez podejmowanie praktyk religijnych i
innych świętych czynów.
Ucieleśnienia miłości!
Nie musicie wyruszać na poszukiwanie świątyń i
sanktuariów w celu oddawania czci. Wasze ciało jest świątynią.
Deho dewalaja proktho dżiwo dewa sanathana - ciało jest świątynią, a
jego mieszkańcem jest odwieczny Bóg. Boga nie znajdziecie w świątyni ani
w pałacu. Odnajdziecie Go w swoim sercu. Wszyscy jesteście
ucieleśnieniem boskości. Rigweda głosi: Sahasra sirsza purusza
sahasraksza sahasra pad - boskość przenika wszędzie dzięki tysiącom
głów, stóp i oczu.
Pamiętajcie o tym: "Nie jestem zwykłym człowiekiem,
jestem ucieleśnieniem Boga". Utrzymujcie to przekonanie w umyśle,
wówczas uświadomicie sobie tę prawdę. Mówi się: Brahmawid brahmajwa
bhawati - ten, kto zna brahmana, sam staje się brahmanem. Jeśli
będziesz uważał się za Boga, staniesz się Bogiem. Jeśli będziesz uważał
się za człowieka, pozostaniesz nim. Chociaż przyjęliście ludzką postać,
jest w was zasada atmy. Aby rozpoznać tego atmana, musicie zachować
czyste i puste serce. Obchodzimy to święto, aby oczyścić nasze serca.
Najważniejszym celem tych uroczystości jest oczyszczenie umysłu. Dla
ludzi bardzo ważna jest jedność. Wypełniajcie codzienne obowiązki w
świetle zasady miłości.
Ucieleśnienia miłości!
Obecnie na drodze duchowości istnieje wiele przeszkód.
Jednak są one chwilowe i możliwe do pokonania. Umysł człowieka jest z
natury chwiejny, natomiast świat stwarza możliwości, aby umocnić się w
tym przekonaniu. Skoncentrujcie umysł na jednym celu i nie pozwalajcie
się mu wahać. Musicie wytrwać w tym postanowieniu do samego końca. Taka
stałość celu nie jest powszechna w dzisiejszych czasach. Jaka jest tego
przyczyna? Jest wielu tak zwanych przewodników duchowych, którzy mają
różne imiona Matadżi, Swamidżi i Babadżi. Z tego powodu ludzki umysł
błądzi. Jest tylko jeden Bóg. Pozostańcie przy jednym Bogu, jakiego
wybraliście i trzymajcie się Go mocno. Nie chodźcie do różnych miejsc
bez potrzeby, nie zbłądźcie i nie straćcie wiary. Jeśli będziecie często
przesadzali młode drzewko z miejsca na miejsce, to jak wyrośnie ono na
zdrowe drzewo? Musicie posadzić je w jednym miejscu, odżywiać nawozem i
regularnie podlewać, dopóki nie wyrośnie z niego mocne i silne drzewo.
To jest prawdziwe oddanie. Jeśli będziecie często zmieniali przewodników
duchowych, wasze oddanie osłabnie. Nie idźcie w tym kierunku. Wybierzcie
jednego przewodnika i wierzcie, że Bóg jest we wszystkich. Gita głosi:
Mamajwamszo dżiwaloke dżiwabhuta sanathanaha - odwieczna atma we
wszystkich istotach jest częścią mojej istoty.
Miejcie wiarę, że Bóg mieszka we wszystkich, lecz jeśli
wciąż zmieniacie jednego Boga na drugiego, jest to fałszywe oddanie. Nie
zmieniajcie oddania. Bądźcie mocni w wierze. Bez względu na pojawiające
się trudności lub smutek, musicie je pokonać i iść naprzód. To jest
prawdziwe oddanie. Wiele wielkich dusz musiało przejść takie ciężkie
próby. Jakich trudności nie zaznały Mira i Sakkubai? Jednak mocno
trzymały się wiary i nie odeszły od wybranych bóstw. Maharana, mąż Miry,
obwiniał ją i wypędził z pałacu. Mira była przez chwilę zaskoczona, ale
bardzo szybko odzyskała spokój. Dodawała sobie otuchy i pomyślała, że
uda się na brzeg Gangi i Jamuny. (Swami boskim głosem zaśpiewał bhadżan
Czalo re man Ganga Jamuna tir.) Musimy rozwijać takie niezłomne
oddanie. Śankaraczarja również uczył w podobny sposób. Braminowi,
którego spotkał na skraju drogi, doradził, aby nie marnował czasu na
uczenie się na pamięć zasad gramatyki i poprosił go, by zamiast tego
skoncentrował się na imieniu Gowinda.
Ty głupcze, skoncentruj się na oddawaniu czci Gowindzie,
bo gdy nadejdzie czas i wezwie cię Jama,
twoje zasady gramatyki nie przyjdą ci z pomocą.
Zatem czcij Gowindę.
Wszystkie nauki wielkich postaci są prawdziwe i wieczne. Musicie o nich
pamiętać. Jeśli będziecie wprowadzali zmiany z dnia na dzień,
zniszczycie swoje serce. Kontrolujcie chwiejny umysł i złudne widzenie.
To jest najważniejsza cecha prawdziwego wielbiciela. Czcijcie Boga pod
każdą postacią i każdym imieniem. W istocie Bóg ma tysiące imion i
niezliczoną ilość form. Ek prabhu ke anek nam - jeden Bóg ma wiele
imion. Chociaż wielbicie Pana o tysiącu imionach, musicie być w pełni
świadomi, że zwracacie się do tego samego Boga. Rama, Kriszna, Allach
czy Jezus - wszystkie imiona oznaczają tego samego Boga. Zachowajcie tę
wiarę głęboko w sercu i sprawcie, aby wasze życie stało się wartościowe.
Zawsze żyjcie w błogości. Szczęście to zjednoczenie z Bogiem. Ziemskie
relacje powodują tylko ból i cierpienie. Wasze życie jest całkowicie
zmarnowane. Wiele osób przychodzi do mnie z prośbą o pokój. Mówię im:
"Synu, pokoju nie ma na zewnątrz, na zewnątrz znajdziesz tylko kawałki".
Jesteście ucieleśnieniem pokoju, jesteście ucieleśnieniem Boga,
jesteście ucieleśnieniem prawdy i jesteście ucieleśnieniem dharmy
(prawości). Skoro jesteście uosobieniem pokoju, dlaczego szukacie go na
zewnątrz? Kierujcie się sercem, a wówczas osiągniecie swój cel.
Zrozumcie jedność każdej atmy. Dzięki temu uświęcicie swoje życie.
Człowiek napotyka liczne trudności. Narodziny są cierpieniem,
życie na ziemi jest zmartwieniem, życie doczesne jest zmartwieniem,
śmierć jest zmartwieniem, młodość jest zmartwieniem,
starość to następne zmartwienie, karma jest zmartwieniem,
problemy także są zmartwieniem,
nawet szczęście i zachwyt jest zmartwieniem.
Wszystkie zmartwienia znikną, gdy skierujecie umysł ku Bogu.
Jeśli wykopiecie studnię na brzegu morza, zdobędziecie
jedynie wodę morską. Jeśli wykopiecie studnię w pobliżu Gangesu,
otrzymacie czystą wodę z Gangesu. Jeśli niedaleko płyną czyste wody
Gangesu, dlaczego tracicie siły na kopanie studni tu i tam? Bóg jest jak
wody Gangesu. Nie musicie kopać studni. Bądźcie blisko Boga, bądźcie Mu
drodzy i cieszcie się błogością.
Mieszkańcy Kerali są szczęśliwcami. Gdyby zostali w domach,
prawdopodobnie obchodziliby Onam w miarę swoich skromnych możliwości.
Nie będą mieli okazji świętować w ten sposób razem z kilkoma tysiącami
ludzi. Mieszkańcy Kerali to poddani Balego, których pobłogosławił
Wamana. Dlatego mają wielkie szczęście i wiele zasług. Pamiętajcie o
swojej starożytnej kulturze. To jest wasze życie i wasz fundament.
Dzisiaj nasza kultura upada. Jeśli stracicie kulturę, co wam zostanie?
Stracicie wszystko. Nasiona starożytnej kultury indyjskiej zasiane w
waszym kraju żyją i wzrastają. Upewnijcie się, że nie zginą, lecz staną
się silniejsze. Wierzący i niewierzący przesiąknęli tą kulturą.
Upewnijcie się, czy ją pielęgnujecie i rozwijacie. Takie jest moje
życzenie. Nie chcę niczego dla siebie. Nie mam potrzeb indywidualnych.
Pragnę jedynie waszego szczęścia i waszej miłości.
Tłum. Dawid Kozioł
Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume34/sss34-17.pdf
