Dzisiaj w naszym kraju zanikły duchowe wartości, podupadła dharma i
nigdzie nie ma przywiązania do prawdy, zaś wszędzie rozpanoszyły się
cechy demoniczne, takie jak okrucieństwo, nieżyczliwość, brak prawdy i
egoizm. Kiedyś kraj ten słynął na świecie z dharmicznego zachowania. Tak
jak rodzice smucą się, gdy widzą niewłaściwe osiągnięcia w nauce swych
dzieci, tak ojczyzna Indie bardzo się smuci widząc nas, którzy
straciliśmy wiarę w nasze duchowe tradycje. Aby uspokoić naszą ojczyznę,
obowiązkiem młodych uczniów i studentów jest prowadzenie służby na rzecz
społeczeństwa i uczenie się właściwych rzeczy, których oczekuje się od
edukacji. Kraj nie składa się tylko z ziemi. Składa się z ludzi go
zamieszkujących. Uczniowie powinni zrozumieć, że naprawienie kraju
oznacza naprawienie ludzi i kierowanie ich na właściwą ścieżkę.
Pierwszym naturalnym wynikiem kształcenia powinna być zdolność do
prowadzenia jakiejś służby na rzecz kraju i ponownego ustanawiania
duchowych wartości w kraju. Powinniśmy w ten sposób pokazać, że w tym
względzie przodujemy w świecie.
Wartość jednostki zależy od jej kultury. Kultura człowieka jest bardzo
ważnym aspektem i została odziedziczona od naszych przodków. Kultury nie
możemy interpretować ani rozumieć powierzchownie, gdyż ma ona bardzo
głęboki sens. Pierwszą powinnością każdego człowieka jest wyzbycie się
złego zachowania w życiu codziennym i poprawienie zwyczajów. Na stanie
się pożytecznymi obywatelami tego kraju powinniście sobie zasłużyć
wtedy, kiedy jeszcze uczycie się. Najważniejszym okresem w całym życiu
ludzkiej istoty jest czas nauki. Uczeń czy student jest niczym korzeń
drzewa życia. Rozumiejąc tę prawdę, powinniście wieść szczęśliwe życie
ucznia i czerpać z tego życia nauki.
Dzisiaj rząd nie ma ani zdolności, ani prawa do korygowania ludzi. W
ludziach nie ma świętości, dzięki której mogliby się poprawiać. Stracili
także zdolność do korygowania rządu. Gdy spojrzymy na to z duchowego
punktu widzenia, ani w rządzących, ani w rządzonych nie zobaczymy
zdolności do poprawiania się. Bierze się to z tego, że ludzie, gdy byli
młodzi, nie wyprostowali swojego życia w taki sposób, by ich życie mogło
stać się pożyteczne, kiedy już dorosną. Stało się tak dlatego, że nie
potrafili dostrzec jaki rodzaj zachowania później uczyni ich
użytecznymi. Dlatego uczniowie obecnie, kiedy są jeszcze młodzi, muszą
zrozumieć, że powinni wprowadzić do swojego życia niezbędne korekty po
to, aby stać się użytecznymi, gdy dorosną. Uczniowie powinni wziąć w
swoje ręce przyszłość tego kraju. Gdziekolwiek się znajdą, powinni
baczyć, by panował tam spokój i zgoda oraz by szanowało ich
społeczeństwo. Miejsce, gdzie przebywają, powinno stać się symbolem
pokoju i szczęścia. Jest to właściwy symbol dobrej edukacji. Główną
przyczyną tego, że dzisiejsi studenci stracili swoje dharmiczne
tradycje, jest ich styczność z zachodnią cywilizacją. Nie widzą rzeczy
własnymi oczami. Nie doświadczają rzeczy własnym umysłem i sercem. Oczy
i myśli zapożyczają od innych. Swoje życie czynią imitacją i czymś
sztucznym. Uczniowie, bardzo ważne jest, abyście zrozumieli, że młodość
jest jak korzenie drzewa życia. Dostarczane nawóz i woda muszą trafiać
do korzeni, a nie do gałęzi i liści. Niewątpliwie zawsze mamy na uwadze
pokój i szczęście, które są jak gałęzie i liście, ale zapominamy, że
powinniśmy traktować jako ważne dharmiczne postępowanie, które jest jak
korzenie. Powinniśmy zrozumieć, że nawożenie i podlewanie w postaci
moralności i dharmicznego postępowania należy praktykować, gdy jest się
uczniem czy studentem. Niestety, przywódcy polityczni dla własnych
samolubnych celów pobudzają, zanieczyszczają i rujnują czyste, czułe i
dobre serca studentów. Rujnują w ten sposób całe przyszłe życie młodych
studentów. Życie studenta jest bardzo cenne. Cała przyszłość kraju
zależy od jego dobrego postępowania.
Powinniśmy pamiętać, że wszyscy dzisiejsi przywódcy kiedyś byli
uczniami. Jeśli chcecie w późniejszym wieku stać się liderami, to teraz,
w młodości musicie kultywować świętość, która uczyni z was dobrych
przywódców. Polityka jest na swój sposób dobra, ale nie jest dobra dla
młodych studentów. Po ukończeniu nauki możecie sami zdecydować, co jest
dla was dobre. Jeśli wejdziecie do polityki, gdy się jeszcze uczycie,
nie podołacie na żadnym z tych pól. Takie zachowanie nie jest dla was
ani właściwe, ani dobre. Sfera polityczna nie jest wolna od małostkowych
odczuć, takich jak zazdrość, ego czy gniew, które kierują was na złe lub
błędne drogi. Sfera polityczna ma to do siebie, że promuje różnice
między ludźmi. Nie prowadzi do jedności. Żądza jest jak demon, zazdrość
jest jak szaleniec a ego jest straszne. Ponieważ stały się one częścią
naszego codziennego życia, nie potrafimy w życiu zdziałać wiele dobrego.
Człowiek traci wrodzone ludzkie cechy, gdyż jest pełen ego. Nie rozumie
swojej prawdziwej natury. Nie czyni też starań, by zrozumieć bliźniego.
Ego jest tak złą cechą, że zrujnowało nie tylko ludzkie istoty, ale
nawet bogów i aniołów. Gdy ego wstępuje do umysłów studentów, znika u
nich najbardziej podstawowy aspekt edukacji. Edukacja wyposaża was w
pokorę, a ta prowadzi do zdobycia zasług, które z kolei przynoszą
bogactwo. Dostatek powinien pozwolić wam na pójście ścieżką dharmiczną.
Dlatego uczniowie i studenci powinni przede wszystkim nauczyć się
skromności i zachowywać się z pokorą. Dzisiaj, mimo że studenci uczą się
bardzo mało, są z siebie bardzo dumni. Z tego powodu tracą otwartość
serca, którą powinni posiadać. Edukacja nie ma na celu tylko gromadzenia
bogactw. Jej celem jest odsłonięcie prawdziwej i świętej natury życia.
Ale nie tylko to; od posiadanych przez studentów cech zależy szacunek i
honor, jakimi cieszą się w społeczeństwie. W człowieku najważniejszy
jest jego charakter. Gdy uczniowie zdołają rozwinąć swój charakter, będą
w stanie czynić dobro dla kraju. Mam nadzieję i proszę ministra
edukacji, który jest tutaj obecny, aby dopilnował, by we wszystkich
sferach - światowej, dharmicznej i moralnej - uczono dobrych rzeczy i
chroniono wrażliwe umysły uczniów i studentów. Dzisiaj studenci
dokładają wielu starań, aby zdobyć stopnie i tytuły, ale wykorzystują
je, by zarobić na życie. Czy poświęcają choćby mały ułamek swojego czasu
na rozwijanie dobrych cech? Nie pysznijcie się swoim skromnym
wykształceniem i nie myślcie, że celem nauki jest otrzymanie dyplomu.
Jej celem jest umożliwienie wam prowadzenia służby bez ego i pomaganie
krajowi i jego mieszkańcom w dochodzeniu do dobrobytu. My natomiast
zamieniamy świętość edukacji na rodzaj miski żebraczej. Rzeczą niezbędną
jest wpajanie uczniom i studentom poczucia wartości i nauczenie ich z
uśmiechem i chętnie poświęcać się dla pomyślności kraju. Dopóki zależymy
od powabów świata, nie możemy wyjść z dzisiejszego kłopotliwego
położenia. Gdy będziemy gotowi w pełni się poświęcić, wzrośnie nasza
pomyślność. Musimy stać się wojownikami gotowymi do aktywnego
wykonywania pracy. Krajowi nie może się powodzić dzięki posiadaniu
licznych leniuchów. Nie marnując czasu i życia, powinniśmy pójść ścieżką
duchowego dociekania i wspierać świętość tego wielkiego kraju, Bharatu.
Wydając tysiące rupii i przyprawiając naszych rodziców o wiele kłopotów,
by otrzymać dyplom, zamieniamy ten dyplom w żebraczą miskę i chodzimy od
biura do biura w poszukiwaniu pracy. Powinniśmy stać się ludźmi, którzy
potrafią stać na własnych nogach i polegać na własnych zasobach.
Pierwszą powinnością studentów jest nauczyć się doceniać ciężką pracę.
Musimy okazywać wdzięczność rodzicom i rozwinąć determinację do służenia
społeczeństwu. Szczęście i bezpieczeństwo kraju powinno być waszym
pierwszym celem. Musicie zrozumieć, że prawdziwe znaczenie edukacji to
zadowalanie rodziców i kraju. Taka postawa przyniesie krajowi pomyślność.
Cieszę się, że są tutaj gubernator i minister edukacji i uczestniczą w
uroczystości otwarcia letniej szkoły na temat kultury i duchowości
Indii. Mam nadzieję, że z seminariów tych będziecie czerpać inspirację i
poznacie dobre ideały oraz że zastosujecie je w praktyce. Dzisiaj
widzimy, że gdziekolwiek zbierają się studenci, tam dochodzi do
niepokojów i rozruchów. Dzieje się tak dlatego, że nie potrafią oni
zrozumieć prawdziwego znaczenia edukacji. Nie jest właściwe pójście do
koledżu po to, by uganiać się za przyjemnościami zmysłowymi. Młodzi idą
do koledżu po edukację, ale czy otrzymują prawdziwą edukację? Przychodzą
po jedno, a wynoszą co innego. Jeśli studenci mają jakiś problem, mają
prawo pójść do władz i go przedyskutować. Nie macie jednak prawa
krzywdzić innych i im szkodzić.
Od jutra będziecie słuchać starszych, którzy będą mówić o jedności
wszystkich religii i o świętości kultury Indii. Mam nadzieję, że
wyniesiecie stąd wzniosłe ideały i będziecie wcielać je w życie.
Powinniście starać się przywrócić taką chwałę temu świętemu krajowi,
jaką cieszył się on w przeszłości.
*
*    *
Tłum. Kazimierz Borkowski
Red. Izabela Szaniawska
Źródło: www.sssbpt.info/english/sum1978.htm