STRONA GŁÓWNA | SATHYA SAI BABA | NAUKI | ORGANIZACJA | PUBLIKACJE | AKTUALNOŚCI | MYŚL DNIA | GALERIA | JEDZIEMY DO SAI | KONTAKT Z NAMI | MULTIMEDIA | DYSKURSY MP3 | LINKI | MAPA SERWISU | SKLEP



Powrót do listy dyskursów          wersja w formacie pdf         



Seminaria Sai w Brindawanie, 1978


1. Dyskurs wprowadzający



Cecha wyrozumiałości jest w tym świętym kraju Bharatu najwyższą z tradycji.
Przywiązanie do prawdy to inny ważny ideał.
Czy może być coś słodszego niż powszechnie akceptowany w tym kraju zwyczaj,
zgodnie z którym szanujemy pełen miłości aspekt matki.
Dalej, nasz honor jest nam droższy niż nawet życie.
Jesteśmy gotowi oddać życie, by go bronić.
Niestety, dzisiaj zapominamy o tych ideałach i w ich miejsce przyjmujemy obce ideały.
Zapomnieliśmy własną kulturę.
Cóż innego mogę powiedzieć mieszkańcom tego kraju?
Niczym słoń, który nie zna własnej siły,
mieszkańcy tego kraju nie znają swojej siły.

Dobre idee, dobre zachowanie i trzymanie się prawdy powinny wynikać z naszej edukacji.
Zaprawdę, to, co wspiera te aspekty, jest prawdziwą edukacją.
Tylko ci, którzy nabywają tych cech,
mogą być nazywani prawdziwie wykształconymi ludźmi.

Nauczyciele, władze i patroni edukacji, uczniowie i studenci!

Dzisiaj w naszym kraju zanikły duchowe wartości, podupadła dharma i nigdzie nie ma przywiązania do prawdy, zaś wszędzie rozpanoszyły się cechy demoniczne, takie jak okrucieństwo, nieżyczliwość, brak prawdy i egoizm. Kiedyś kraj ten słynął na świecie z dharmicznego zachowania. Tak jak rodzice smucą się, gdy widzą niewłaściwe osiągnięcia w nauce swych dzieci, tak ojczyzna Indie bardzo się smuci widząc nas, którzy straciliśmy wiarę w nasze duchowe tradycje. Aby uspokoić naszą ojczyznę, obowiązkiem młodych uczniów i studentów jest prowadzenie służby na rzecz społeczeństwa i uczenie się właściwych rzeczy, których oczekuje się od edukacji. Kraj nie składa się tylko z ziemi. Składa się z ludzi go zamieszkujących. Uczniowie powinni zrozumieć, że naprawienie kraju oznacza naprawienie ludzi i kierowanie ich na właściwą ścieżkę. Pierwszym naturalnym wynikiem kształcenia powinna być zdolność do prowadzenia jakiejś służby na rzecz kraju i ponownego ustanawiania duchowych wartości w kraju. Powinniśmy w ten sposób pokazać, że w tym względzie przodujemy w świecie.

Wartość jednostki zależy od jej kultury. Kultura człowieka jest bardzo ważnym aspektem i została odziedziczona od naszych przodków. Kultury nie możemy interpretować ani rozumieć powierzchownie, gdyż ma ona bardzo głęboki sens. Pierwszą powinnością każdego człowieka jest wyzbycie się złego zachowania w życiu codziennym i poprawienie zwyczajów. Na stanie się pożytecznymi obywatelami tego kraju powinniście sobie zasłużyć wtedy, kiedy jeszcze uczycie się. Najważniejszym okresem w całym życiu ludzkiej istoty jest czas nauki. Uczeń czy student jest niczym korzeń drzewa życia. Rozumiejąc tę prawdę, powinniście wieść szczęśliwe życie ucznia i czerpać z tego życia nauki.

Dzisiaj rząd nie ma ani zdolności, ani prawa do korygowania ludzi. W ludziach nie ma świętości, dzięki której mogliby się poprawiać. Stracili także zdolność do korygowania rządu. Gdy spojrzymy na to z duchowego punktu widzenia, ani w rządzących, ani w rządzonych nie zobaczymy zdolności do poprawiania się. Bierze się to z tego, że ludzie, gdy byli młodzi, nie wyprostowali swojego życia w taki sposób, by ich życie mogło stać się pożyteczne, kiedy już dorosną. Stało się tak dlatego, że nie potrafili dostrzec jaki rodzaj zachowania później uczyni ich użytecznymi. Dlatego uczniowie obecnie, kiedy są jeszcze młodzi, muszą zrozumieć, że powinni wprowadzić do swojego życia niezbędne korekty po to, aby stać się użytecznymi, gdy dorosną. Uczniowie powinni wziąć w swoje ręce przyszłość tego kraju. Gdziekolwiek się znajdą, powinni baczyć, by panował tam spokój i zgoda oraz by szanowało ich społeczeństwo. Miejsce, gdzie przebywają, powinno stać się symbolem pokoju i szczęścia. Jest to właściwy symbol dobrej edukacji. Główną przyczyną tego, że dzisiejsi studenci stracili swoje dharmiczne tradycje, jest ich styczność z zachodnią cywilizacją. Nie widzą rzeczy własnymi oczami. Nie doświadczają rzeczy własnym umysłem i sercem. Oczy i myśli zapożyczają od innych. Swoje życie czynią imitacją i czymś sztucznym. Uczniowie, bardzo ważne jest, abyście zrozumieli, że młodość jest jak korzenie drzewa życia. Dostarczane nawóz i woda muszą trafiać do korzeni, a nie do gałęzi i liści. Niewątpliwie zawsze mamy na uwadze pokój i szczęście, które są jak gałęzie i liście, ale zapominamy, że powinniśmy traktować jako ważne dharmiczne postępowanie, które jest jak korzenie. Powinniśmy zrozumieć, że nawożenie i podlewanie w postaci moralności i dharmicznego postępowania należy praktykować, gdy jest się uczniem czy studentem. Niestety, przywódcy polityczni dla własnych samolubnych celów pobudzają, zanieczyszczają i rujnują czyste, czułe i dobre serca studentów. Rujnują w ten sposób całe przyszłe życie młodych studentów. Życie studenta jest bardzo cenne. Cała przyszłość kraju zależy od jego dobrego postępowania.

Powinniśmy pamiętać, że wszyscy dzisiejsi przywódcy kiedyś byli uczniami. Jeśli chcecie w późniejszym wieku stać się liderami, to teraz, w młodości musicie kultywować świętość, która uczyni z was dobrych przywódców. Polityka jest na swój sposób dobra, ale nie jest dobra dla młodych studentów. Po ukończeniu nauki możecie sami zdecydować, co jest dla was dobre. Jeśli wejdziecie do polityki, gdy się jeszcze uczycie, nie podołacie na żadnym z tych pól. Takie zachowanie nie jest dla was ani właściwe, ani dobre. Sfera polityczna nie jest wolna od małostkowych odczuć, takich jak zazdrość, ego czy gniew, które kierują was na złe lub błędne drogi. Sfera polityczna ma to do siebie, że promuje różnice między ludźmi. Nie prowadzi do jedności. Żądza jest jak demon, zazdrość jest jak szaleniec a ego jest straszne. Ponieważ stały się one częścią naszego codziennego życia, nie potrafimy w życiu zdziałać wiele dobrego. Człowiek traci wrodzone ludzkie cechy, gdyż jest pełen ego. Nie rozumie swojej prawdziwej natury. Nie czyni też starań, by zrozumieć bliźniego. Ego jest tak złą cechą, że zrujnowało nie tylko ludzkie istoty, ale nawet bogów i aniołów. Gdy ego wstępuje do umysłów studentów, znika u nich najbardziej podstawowy aspekt edukacji. Edukacja wyposaża was w pokorę, a ta prowadzi do zdobycia zasług, które z kolei przynoszą bogactwo. Dostatek powinien pozwolić wam na pójście ścieżką dharmiczną. Dlatego uczniowie i studenci powinni przede wszystkim nauczyć się skromności i zachowywać się z pokorą. Dzisiaj, mimo że studenci uczą się bardzo mało, są z siebie bardzo dumni. Z tego powodu tracą otwartość serca, którą powinni posiadać. Edukacja nie ma na celu tylko gromadzenia bogactw. Jej celem jest odsłonięcie prawdziwej i świętej natury życia. Ale nie tylko to; od posiadanych przez studentów cech zależy szacunek i honor, jakimi cieszą się w społeczeństwie. W człowieku najważniejszy jest jego charakter. Gdy uczniowie zdołają rozwinąć swój charakter, będą w stanie czynić dobro dla kraju. Mam nadzieję i proszę ministra edukacji, który jest tutaj obecny, aby dopilnował, by we wszystkich sferach - światowej, dharmicznej i moralnej - uczono dobrych rzeczy i chroniono wrażliwe umysły uczniów i studentów. Dzisiaj studenci dokładają wielu starań, aby zdobyć stopnie i tytuły, ale wykorzystują je, by zarobić na życie. Czy poświęcają choćby mały ułamek swojego czasu na rozwijanie dobrych cech? Nie pysznijcie się swoim skromnym wykształceniem i nie myślcie, że celem nauki jest otrzymanie dyplomu. Jej celem jest umożliwienie wam prowadzenia służby bez ego i pomaganie krajowi i jego mieszkańcom w dochodzeniu do dobrobytu. My natomiast zamieniamy świętość edukacji na rodzaj miski żebraczej. Rzeczą niezbędną jest wpajanie uczniom i studentom poczucia wartości i nauczenie ich z uśmiechem i chętnie poświęcać się dla pomyślności kraju. Dopóki zależymy od powabów świata, nie możemy wyjść z dzisiejszego kłopotliwego położenia. Gdy będziemy gotowi w pełni się poświęcić, wzrośnie nasza pomyślność. Musimy stać się wojownikami gotowymi do aktywnego wykonywania pracy. Krajowi nie może się powodzić dzięki posiadaniu licznych leniuchów. Nie marnując czasu i życia, powinniśmy pójść ścieżką duchowego dociekania i wspierać świętość tego wielkiego kraju, Bharatu. Wydając tysiące rupii i przyprawiając naszych rodziców o wiele kłopotów, by otrzymać dyplom, zamieniamy ten dyplom w żebraczą miskę i chodzimy od biura do biura w poszukiwaniu pracy. Powinniśmy stać się ludźmi, którzy potrafią stać na własnych nogach i polegać na własnych zasobach. Pierwszą powinnością studentów jest nauczyć się doceniać ciężką pracę. Musimy okazywać wdzięczność rodzicom i rozwinąć determinację do służenia społeczeństwu. Szczęście i bezpieczeństwo kraju powinno być waszym pierwszym celem. Musicie zrozumieć, że prawdziwe znaczenie edukacji to zadowalanie rodziców i kraju. Taka postawa przyniesie krajowi pomyślność.

Cieszę się, że są tutaj gubernator i minister edukacji i uczestniczą w uroczystości otwarcia letniej szkoły na temat kultury i duchowości Indii. Mam nadzieję, że z seminariów tych będziecie czerpać inspirację i poznacie dobre ideały oraz że zastosujecie je w praktyce. Dzisiaj widzimy, że gdziekolwiek zbierają się studenci, tam dochodzi do niepokojów i rozruchów. Dzieje się tak dlatego, że nie potrafią oni zrozumieć prawdziwego znaczenia edukacji. Nie jest właściwe pójście do koledżu po to, by uganiać się za przyjemnościami zmysłowymi. Młodzi idą do koledżu po edukację, ale czy otrzymują prawdziwą edukację? Przychodzą po jedno, a wynoszą co innego. Jeśli studenci mają jakiś problem, mają prawo pójść do władz i go przedyskutować. Nie macie jednak prawa krzywdzić innych i im szkodzić.

Od jutra będziecie słuchać starszych, którzy będą mówić o jedności wszystkich religii i o świętości kultury Indii. Mam nadzieję, że wyniesiecie stąd wzniosłe ideały i będziecie wcielać je w życie. Powinniście starać się przywrócić taką chwałę temu świętemu krajowi, jaką cieszył się on w przeszłości.

*
*    *

Tłum. Kazimierz Borkowski
Red. Izabela Szaniawska

Źródło: www.sssbpt.info/english/sum1978.htm

Copyright © 2001-2024 Stowarzyszenie Sathya Sai