STRONA GŁÓWNA | SATHYA SAI BABA | NAUKI | ORGANIZACJA | PUBLIKACJE | AKTUALNOŚCI | MYŚL DNIA | GALERIA | JEDZIEMY DO SAI | KONTAKT Z NAMI | MULTIMEDIA | DYSKURSY MP3 | LINKI | MAPA SERWISU | SKLEP



Powrót do listy dyskursów          wersja w formacie pdf         



Prowadźcie życie z pewnością siebie,
wiarą i oddaniem


Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 14 lutego 2009 r.
w Sathya Sai Grama w Muddenahalli


Wyrozumiałość jest prawdziwym pięknem w tym świętym kraju Bharatu (Indiach).
Ze wszystkich rytuałów trzymanie się prawdy jest najwyższą pokutą.
Najsłodszym uczuciem dla mieszkańców tego kraju jest miłość do własnej matki.
Charakter ceni się znacznie wyżej niż życie.
Ludzie zapomnieli o podstawowych zasadach tej wspaniałej kultury
i naśladują kulturę Zachodu.
Niestety! Bharatijowie nie zdają sobie sprawy
z wielkości swojego kulturowego dziedzictwa,
tak jak potężny słoń nie zdaje sobie sprawy ze swojej siły.

Stworzenie wynurza się z prawdy i roztapia się w prawdzie.
Czyż jest takie miejsce w kosmosie, gdzie prawda nie istnieje?
Urzeczywistnijcie tę prawdę, czystą i nieskażoną.

Wszędzie, gdzie spojrzycie, tam jest prawda. Prawda jest w każdym kamieniu, w każdym kamyczku, w każdym drzewie, w każdym głazie i w każdej skale. Wszystko jest przejawieniem prawdy. Prawda rozkwita na różne sposoby i w różnych postaciach. Chociaż jest wszędzie, nie można jej zobaczyć, ponieważ nie ma formy. Wszystko na tym świecie jest manifestacją chwały Boga! Postarajcie się rozpoznać tę prawdę.

Ucieleśnienia miłości!

Przyjechałem do Muddenahalli po długim czasie. Gdy przybyłem tu po raz pierwszy, poczyniono wspaniałe przygotowania dla wygody licznie zgromadzonych tutaj ludzi. Organizatorzy z wielką cierpliwością i spokojem przygotowali wygodne miejsca do siedzenia, aby mogli wysłuchać mojego dyskursu.

Celem mojej wizyty jest zapewnienie dostępu do wyższego wykształcenia studentom, którzy się tu uczą. Obecnie ta instytucja daje możliwości kształcenia się aż do 12 klasy. Jeśli chcą podjąć studia wyższe, muszą jeździć do odległych miast. Jest to daleko, a koszty zbyt wysokie; nie mogą sobie na to pozwolić. Ponadto życie w mieście jest pełne trudności. Dlatego postanowiłem zapewnić im edukację aż do poziomu studiów doktoranckich, aby mogli tu uczestniczyć w takich kursach jak licencjat nauk humanistycznych, licencjat nauk ścisłych czy magisterium (głośne oklaski).

Ludzie są obdarzeni wszelkimi mocami, ale cierpią, bo mają zbyt wiele pragnień. Wszystkie moce stały się bezwartościowe z powodu nadmiernej chciwości. Chciwość jest prawdziwą przyczyną smutków i trudności. Ludzie tracą spokój umysłu z powodu wygórowanych pragnień. Dlatego ograniczajcie pragnienia i zdobywajcie wiedzę o jaźni (atmadżnianę). Ludzie mogą pozbyć się wszystkich zmartwień, gdy zaangażują się w poszukiwanie wiedzy o jaźni. Moim życzeniem jest zapewnienie studentom doskonałej edukacji w tej instytucji, aby po uzyskaniu dyplomu licencjata nauk humanistycznych, licencjata nauk ścisłych czy licencjata z handlu, mogli z pewnością siebie prowadzić życie w wielkim świecie.

Dzisiaj na wsi jest wiele udogodnień, lecz duchowość poszła w zapomnienie. Ludzie porzucili praktykę powtarzania różnych imion Boga, takich jak Rama, Kriszna czy Gowinda. Dlatego postanowiłem wprowadzić przekazywanie nauk ze świętych tekstów, takich jak Ramajana, Mahabharata i Bhagawadgita, dla studentów, aby mogli je sobie przyswajać i dzielić się nimi z innymi. W tym celu zakładam nowy kampus dla tego uniwersytetu. Być może widzieliście budynek uniwersytetu w Puttaparthi położony na szczycie wzgórza. Moim życzeniem jest, by zbudowano tutaj podobnie duży budynek i przekazywano edukację opartą na wartościach studentom z tego regionu.

Ludzie znają nauki Bhagawadgity, ale nie stosują ich w praktyce. Jaki jest pożytek z tej wiedzy, jeśli nie stosuje się jej w praktyce? Człowiek powinien wcielać w życie te nauki, dzielić się nimi z innymi i inspirować ich, aby stały się częścią życia. W rzeczywistości przyjechałem tutaj po to, by was do tego zachęcić i zainspirować.

Dzisiaj położyłem fundamenty pod ten budynek. Postanowiłem, że gdy przyjadę tutaj ponownie w przyszłym roku, musi on być gotowy. Nikt inny nie mógłby ogłosić z taką powagą, że tak wielka praca zostanie ukończona w tak krótkim czasie. Nie dotyczy to tylko tego kampusu uniwersyteckiego; to samo zrobiłem z naszym szpitalem superspecjalistycznym w Puttaparthi. 22 listopada 1990 roku ogłosiłem, że szpital zacznie funkcjonować 22 listopada przyszłego roku i rozpoczął działalność w tym dniu. Czy wiecie skąd wzięła się niezbędna w szpitalu aparatura? 21 listopada [1991 r.] o godzinie 23.00 przyjechała duża ciężarówka pełna wszelkiego potrzebnego sprzętu. Tak jak oznajmiłem rok wcześniej w dniu inauguracji przeprowadzono cztery operacje serca. Zabiegi się udały, a pacjentów wypisano ze szpitala w ciągu 5 dni.

W dniu 14 lutego 2009 roku kładę fundamenty pod ten budynek, a kampus zacznie działać w przyszłym roku. Wszystko będzie gotowe w przyszłym roku o tej porze, a studenci będą mieli dostęp do wszelkich udogodnień.

Studenci powinni rozwijać pewność siebie. Wielu z was być może czytało opowieść o Abrahamie Lincolnie, który w czasach szkolnych żył w ubóstwie. Gdy inni chłopcy chodzili do szkoły w drogich ubraniach, Lincoln nie mógł sobie pozwolić nawet na odpowiedni strój. Pewnego dnia koledzy Lincolna naśmiewali się z niego i poniżali go. Matka pocieszała go, mówiąc: "Mój drogi synu, nie bądź poruszony wobec pochwały lub krytyki. Rozwijaj pewność siebie. Miej mocną wiarę w Boga. Wtedy wszystko stanie się dla ciebie dobre". Słowa te pozostawiły trwały ślad w czułym sercu Lincolna. Zdobył pewność siebie przy wsparciu matki. W końcu osiągnął pozycję prezydenta Ameryki. Gdy Lincoln został prezydentem Ameryki, wyraził głęboką wdzięczność swojej matce, ponieważ dzięki jej naukom doszedł do takiego wysokiego stanowiska.

Na tym świecie wszystko jest możliwe dla kogoś, kto ma pewność siebie i odwagę. Człowiek może osiągnąć wszystko. Dlatego trzeba wzmacniać pewność siebie. Nie przejmujcie się tym, co mówią inni. Nie martwcie się, nawet jeśli z was szydzą. Dlaczego macie odczuwać strach, gdy Bóg jest z wami? On jest mieszkańcem waszego serca. On jest wyłącznie waszą atmą. Nazywajcie to Bogiem, nazywajcie to atmą, nazywajcie to świadomością - wszystko to są różne nazwy tej samej rzeczywistości. Jeśli zaniesiecie złoto do złotnika i poprosicie go o wykonananie pierścionka, zrobi go z tego metalu. To samo złoto można przetopić i przerobić na bransoletkę lub łańcuszek. Pierścionek, bransoletka i łańcuszek będą zrobione z tego samego złota. Podobnie, ta sama atma jest w każdym, chociaż przyjmuje różne formy. Nie można jej podzielić. Ekatma sarwa bhutantaratma - jedna atma mieszka we wszystkich istotach. Ekam sat wiprah bahudha wadanti - prawda jest jedna, ale mędrcy nazywają ją różnymi imionami. Nikt nie może przypisywać różnic zasadzie atmy. Jeśli wykonujemy nasze zadanie z taką pewnością siebie, możemy osiągnąć wszystko. Wtedy odniesiemy zwycięstwo we wszystkich naszych staraniach.

Musicie zostać wielkimi przywódcami. Dzisiaj kraj znajduje się w krytycznej sytuacji. Ludzie bardzo martwią się, kto będzie im przewodził. Dlatego musicie stać się dobrymi liderami, pójść do tłumów, udzielić im potrzebnego wsparcia i naprawić społeczeństwo. Wszyscy jesteście świadomi, że wiele zła wkradło się do naszego społeczeństwa. Wielu pedagogów od dłuższego czasu mówi, że będą pracować dla dobra społeczeństwa, ale żaden nic nie zrobił. Społeczeństwo mogą uzdrowić tylko ci, którzy mają silną wiarę w Boga. Studentom trzeba przekazywać święte nauki i zachęcać ich do udziału w służbie dla społeczeństwa. Tylko wtedy będzie pokój na świecie. Nie wystarczy, jeśli tylko się modlicie: "Niech wszystkie istoty we wszystkich światach będą szczęśliwe! - Samasta lokah sukhino bhawantu". Powinniście służyć światu. Służcie wszystkim, bangaru (drodzy złoci studenci)! Uważajcie siebie za sługi wszystkich i rozwijajcie ducha bezinteresownej służby.

Dzisiejsi przywódcy przychodzą i odchodzą. Gdy tylko zostaną liderami, zapominają o swoich obowiązkach. Dzisiaj mogą oni zostać członkami Zgromadzenia Ustawodawczego, jutro członkami Rady Ustawodawczej, a później ministrami. Lecz wszyscy przychodzą i odchodzą. Żaden z nich nie ma stałej pozycji. Nie stańcie się takimi ludźmi. Tylko ci, którzy mają pewność siebie, mogą stać się prawdziwymi przywódcami. Dlatego rozwijajcie pewność siebie i służcie społeczeństwu. Rozwijajcie współczucie dla ubogich i starajcie się ich chronić. Ofiarujcie im jedzenie i ubranie i wskażcie im właściwą drogę. Nie musicie robić tego, co przekracza wasze możliwości. Niezależnie od tego, jak niewiele możecie zrobić, zróbcie to w taki sposób, który przyniesie maksymalne rezultaty. Zakładam tę instytucję, mając takie oczekiwania i błogosławię wam wszystkim, abyście to osiągnęli. W przyszłym roku przyjadę i otworzę ten nowy kampus uniwersytetu.

Nie martwcie się o fundusze. Dotąd nikogo nie prosiłem o pieniądze. Gdzie trzeba prosić kogoś o pieniądze, gdy bogini bogactwa Lakszmi mieszka w moim sercu? Zatem nikogo nie proście o pieniądze. Zapewnię wam wszystko. Nie żebrzę od nikogo. Nie jestem żebrakiem. Niezależnie od tego, jakie mogą być koszty, poniosę je wszystkie samodzielnie. Sami zobaczycie rezultaty. Nawet mieszkańcy Bangalore oniemieją ze zdumienia, gdy zobaczą, jaką pracę wykonałem.

Studenci! Prowadźcie życie z pewnością siebie, niezachwianą wiarą i oddaniem, i uczcie się dobrze. Myślcie, że Bóg jest zawsze z wami. W rzeczywistości On mieszka w waszym sercu. Nie sądźcie, że jest od was oddzielony. Rodzice mogą przebywać daleko od was, ale Bóg nie może być daleko od was. Dlatego rozwijajcie oddanie dla Boga. Możecie zapomnieć o wszystkim, ale nigdy nie zapominajcie o duchowości. Moc duchowości jest większa od każdej innej mocy. Nie ma innej mocy większej niż ta.

Siedzi tu również nasz Narasimha Murthy. Powinien tu zostać przez jakiś czas i wszystko uporządkować. (Mówiąc to, Swami zmaterializował złoty pierścień dla Narasimhy Murthiego i włożył mu go na palec.) Narasimha Murthy powinien pomagać w wyborze dobrych nauczycieli, którzy mogą realizować cele tej instytucji. Narajana Rao! Ty i wszyscy twoi nauczyciele musicie zgodnie współpracować na rzecz rozwoju i postępu tego kampusu. Jeśli będziesz czegoś potrzebował, poproś mnie. Nie proś o nic kogokolwiek innego. Zaspokoję wszystkie twoje potrzeby.

Czy mój długi dyskurs przysparza wam niedogodności? (Śri Narasimha Murthy i inni powiedzieli, że to było dla nich wielkie szczęście wysłuchać dyskursu Swamiego.) Oczywiście, wszyscy macie wielkie szczęście. Drodzy studenci! Doprawdy jesteście szczęśliwcami, że od najmłodszych lat zostaliście pobłogosławieni możliwością doświadczania błogości Swamiego - widzenia, dotknięcia i rozmowy (darszanu, sparszanu i sambhaszanu). Darszanam papa naszanam; sparszanam karma wimoczanam; sambhaszanam sankata naszanam - wizja Pana niszczy wszystkie grzechy; Jego dotyk niszczy więzy karmy; rozmowa z Nim niszczy wszystkie kłopoty. Mało tego, darszan, sparszan i sambhaszan usuwają wszelkie doczesne cierpienia.

Dzielcie się swoimi doświadczeniami także z rodzicami. Spróbujcie skorygować ich postępowanie, jeśli mają złe nawyki, tak aby mogli się ich pozbyć. Zdobywajcie dobre imię, aby rodzice mogli z dumą powiedzieć: "Nasz chłopak studiuje w instytucji Swamiego, co spowodowało u niego wielką transformację". Nie przynoście złego imienia, w wyniku czego rodzice mogliby ubolewać: "Nasz chłopak uczy się w takiej a takiej szkole, gdzie zszedł na złą drogę". Zdobywajcie dobrą reputację. Gdy zdobędziecie dobrą reputację, będziecie mogli osiągnąć wysoką pozycję w życiu.

(W tym momencie jeden ze słuchaczy krzyknął: "Swami, wydaje się, że dzisiaj przenieśliśmy się do nieba". Wtedy Swami powiedział: "Bardzo szczęśliwy, bardzo szczęśliwy. Bądźcie zawsze szczęśliwi". Bhagawan zaśpiewał bhadżan Prema mudita manase kaho Rama, Rama, Ram i kontynuował dyskurs.)

Gdy spotkacie któregoś ze swoich przyjaciół, nie mówcie: "Przyjacielu, cześć, cześć! Jak się masz?". Zamiast tego zwróćcie się do niego z miłością: "Bracie, jak się miewasz?" i ofiarujcie mu pozdrowienia.

Sarwa dżiwa namskaram keszawam pratigaczati.
Sarwa dżiwa tiraskaram keszawam pratigaczati.

Kogokolwiek pozdrawiasz, dociera to do Boga.
Kogokolwiek krytykujesz, to także dociera do Boga.

Dlatego szanujcie każdego. Kochajcie głęboko rodziców. Rodzice dali wam życie i was pielęgnowali. W rzeczywistości wszystko, co macie, otrzymaliście od rodziców; oni wzięli na siebie wszystkie wasze cierpienia. Dlatego nigdy nie przysparzajcie im trudności. Jeśli będziecie zachowywać się tak szlachetnie, Bóg obdarzy was bogactwem i pomyślnością. Gdy wasi rodzice staną się słabi i niedołężni, wspierajcie ich i pomagajcie im. Dzieci powinny dopilnować, żeby nie narażać rodziców na cierpienie. Nigdy nie doprowadzajcie ich do płaczu. Jeśli będziecie sprawiać radość rodzicom, wasze dzieci także sprawią, że będziecie szczęśliwi. Nigdy nikogo nie krzywdźcie. Zawsze ofiarujcie pomoc wszystkim. Zawsze pomagajcie, nigdy nie krzywdźcie.

Wielu zagranicznych wielbicieli również przeszło transformację, postępując zgodnie z naukami Swamiego. Oświadczam wam, że w ciągu następnych 18 lat cały świat stanie się jak jedna rodzina. Wkrótce Bharat (Indie) zdobędzie wielkie imię duchowego przywódcy świata, a kultura i duchowość Bharatijów (Hindusów) rozprzestrzeni się na wszystkie zakątki świata.

Tłum. Dawid Kozioł
(is)

Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume42/sss42-03.pdf

Copyright © 2001-2024 Stowarzyszenie Sathya Sai