Syn bez cnót, edukacja bez celu,
życie bez sprawiedliwości,
społeczeństwo bez moralności
i noc bez księżyca,
są bezwartościowe dla świata.

Drodzy studenci! Edukacja moralna jest niezbędna w życiu każdego studenta. To jego podstawowy obowiązek. W sanskrycie osobowość określa się słowem pouruszam, czyli jest znamieniem Puruszy. Chociaż 'osobowość' i pouruszam mogą mieć takie samo znaczenie, są to słowa pełne treści. Ludzie, którzy nie znają wewnętrznego znaczenia tych słów, używają ich w sposób przypadkowy. Jedynie ktoś, kto wyraża sobą obecny w nim wewnętrzny, niewidzialny boski pierwiastek, ma prawo określać siebie jako puruszę (osobę). Powinien on manifestować istniejącą w nim boską moc.

Sanskryckie słowo purusza oznacza cechę związaną z moralnym zachowaniem. Angielskie 'person' pochodzi od łacińskiego słowa 'persona'. W czasach chrześcijaństwa używano tego słowa w odniesieniu do Boga przyjmującego ludzką postać. Służyło ono też do określania wszystkich ludzi jako istot wewnętrznie boskich.

Podstawowy obowiązek człowieka

Powszechnie używa się słowa pourusza w znaczeniach: nienawiść, gniew lub siła, jednak prawdziwe znaczenie związane jest z puruszą. Puruszattwa, czyli zasada puruszy, nie dotyczy cech zewnętrznych, takich jak ubranie. Mędrzec Narada określał puruszę słowem pumaan i twierdził, że kto urzeczywistni pumaan (najwyższą osobę), wypełni się boską błogością. Zatem słowa purusza można używać tylko w odniesieniu do Boga.

Podstawowym obowiązkiem człowieka jest przejawianie obecnej w nim boskości. Uważa się, że na życie człowieka składa się jego dzieciństwo, dorastanie, osiągnięcia oraz poglądy i ideały, jakie wyznaje. Jednak najważniejsza jest postawa moralna. Słowo niti (moralność) wywodzi się z sanskryckiego nitha. Niti znaczy właściwe postępowanie. Oznacza ścieżkę prowadzącą człowieka ku doskonałości. Dobry charakter, czystość myśli i bezinteresowna służba - wszystkie one zawierają się w słowie niti, które obejmuje wszystkie dobre uczynki.

"Jedynie społeczeństwo oddane moralności jest prawdziwym społeczeństwem" - mówi przysłowie. Starożytni traktowali niti jako coś podstawowego, bez czego społeczeństwo upadnie. Aby rozwijać niti, musi przejawiać się obecna w każdym boskość. W tym celu nawet ciało musi być utrzymywane w czystości, zatem dobre zdrowie jest bardzo ważne.

Słowo 'zdrowie' (ang. health) pochodzi od angielsko-saksońskiego helig, mającego to samo znaczenie co paripurnamu (całkowitość), czyli wewnętrzny duch. Jaką całkowitość mamy osiągnąć? Ciało składa się z narządów zmysłów, umysłu, intelektu, świadomości i wewnętrznego ducha. Całkowitość znaczy, że wszystkie te składowe powinny być kompletne, zdrowe, nieuszkodzone. Umysł powinien być w stanie pełni. Nie powinien ulegać wzlotom i upadkom, pomieszaniu lub depresji.

Podejmijcie sadhanę w celu zdyscyplinowania umysłu

Aby osiągnąć taki stan umysłu trzeba rozumieć wszystko i w każdej sytuacji. Na przykład, jeśli student nie zdał egzaminu, to zamiast popadać w przygnębienie powinien zbadać przyczyny niepowodzenia: czy uczył się dostatecznie dużo lub czy właściwie zrozumiał materiał. Kiedy odkryje, że jego porażka wynikała z niewłaściwego przygotowania, powinien postanowić, że następnym razem przygotuje się lepiej.

Aby rozwijać w sobie moralną i mentalną siłę, należy podjąć się sadhany, która zdyscyplinuje umysł. W tym celu należy pracować nad dziesięcioma rodzajami sattwy (czystości).

1) Czystość miejsca, w którym się żyje.

Koniecznie trzeba napełnić sattwiczną atmosferą pokój, w którym się mieszka lub uczy. Obrazki i inne przedmioty, na które patrzycie, powinny napełniać was poczuciem spokoju i czystymi myślami. Nie powinno być miejsca dla przedmiotów, które wzbudzają niepokój i wywołują złe myśli. Pokój mieszkalny powinien być czysty i pozbawiony wszystkiego, co nieczyste.

2) Czystość rodziny, z którą żyjesz.

W twojej rodzinie powinno być wzajemne zrozumienie i współpraca oraz poczucie harmonii. Nie powinno być niezgody, która tworzy złą atmosferę. Zgoda zapewni wam prawdziwy spokój umysłu.

3) Czystość pożywienia.

Konieczny jest sattwiczny pokarm. Znaczy to, że żadna potrawa nie powinna być nadmiernie kwaśna, gorzka ani pikantna. Powinniście wystrzegać się pokarmów radżasowych, takich jak ryby czy mięso. Nawet dobre, sattwiczne pożywienie nie powinno być spożywane w zbyt dużych ilościach. Niektórzy ludzie jedzą tak dużo sattwicznego pokarmu, że pomimo jego czystości, rozwija ono cechy radżasowe. Posiłek jest sattwiczny jedynie wtedy, gdy siadasz do stołu z lekkim żołądkiem i odchodzisz od stołu z lekkim żołądkiem! Jeśli zabierasz się za jedzenie z lekkim żołądkiem, ale odchodzisz z ciężarem w brzuchu, to posiłek stał się tamasowy.

4) Czystość napojów.

Wszelkie płyny, jakie pijecie, również powinny być sattwiczne. Nie możecie pić każdej wody, jaka jest dostępna. Woda powinna być czysta. Wystrzegajcie się alkoholu.

5) Sattwiczne myśli i uczucia.

Studenci zwykle ignorują ten element. Tylko wtedy, gdy wasze myśli i uczucia będą czyste, będziecie mogli w pełni odnieść korzyść z posiadania czystego mieszkania, dobrej rodziny i sattwicznego pożywienia.

6) Czyste postrzeganie.

Całe sriszti (stworzenie) opiera się na driszti (widzeniu). Złe myśli rodzą się w was tylko wtedy, gdy wasze postrzeganie jest złe. Każdą starszą kobietę musicie postrzegać jako swoją matkę, a wszystkie młodsze kobiety jako swoje siostry. Kiedy napełnicie się takimi czystymi myślami, wasze uczucia również staną się czyste. Trzeba wam to powiedzieć, ponieważ jesteście studentami. Pomyślcie, jak bardzo byście się czuli urażeni, gdyby ktoś patrzał na waszą matkę lub siostrę pożądliwym wzrokiem. Rozumiejąc to, musicie utrzymywać czyste uczucia do innych kobiet. Nie powinniście dopuszczać się występków, których nie tolerujecie u innych.

7) Wszystkie książki, jakie czytacie i wszystko, co piszecie, powinno być czyste.

Ta sadhana odnosi się do studiowania sahitja satwika [moralnej literatury]. Jeśli czytacie lub piszecie coś, co jest nieczyste, wypacza to wasz umysł. Dobra książka czyni umysł dobrym. Żaden podręcznik, z którego uczycie się przedmiotów, takich jak fizyka czy chemia, nie wpłynie negatywnie na wasz charakter. Jednak książki z dziedziny literatury nie zawsze są dobre. Jeśli otrzymacie polecenie, aby uczyć się z nieodpowiednich książek, traktujcie je wyłącznie jak podręczniki i nie przywiązujcie do nich wielkiego znaczenia jako przewodników na życie.

8) Czysta sattwiczna służba.

W odniesieniu do służby musicie zdecydować, co jest działaniem sattwicznym, a co radżasowym. Idziemy i sprzątamy ulice, budujemy drogi na wsiach lub kopiemy studnie, a robimy to wszystko w ramach służby dla społeczeństwa. Praca, jaką wykonujemy, powinna dawać ludziom poczucie szczęścia. W imię "służby społeczeństwu" chodzicie do szpitali i spotykacie się z pacjentami. To nie jest prawdziwa służba. Każdą osobę, której chcecie służyć, powinniście uważać za ucieleśnienie Boga. Pomaganie ludziom pozbawionym środków do życia i opuszczonym jest służeniem Bogu.

Narajana posiada dwie formy: jedna to "Lakszmi Narajana" [Narajana to małżonek Lakszmi, bogini bogactwa], druga - "daridra Narajana" [Narajana pod postacią nędzarza]. Lakszmi Narajana ma bogactwa i może pomagać dowolnej liczbie ludzi oraz zgromadzić wielu ludzi, którzy mu służą. Ale daridra Narajana nie ma nikogo, kto mu służy. To właśnie takim osobom powinniśmy służyć.

9) Czysta sadhana.

Praktyka duchowa musi być sattwiczna. Niektórzy uprawiają hatha jogę. Inni starają się rozwinąć moc kundalini. Są tacy, którzy wzywają złe duchy, aby wyrządzić komuś krzywdę. Takie praktyki w ogóle nie są sadhaną. Jednostka to czit (świadomość), Bóg to Sat (Odwieczny Absolut). Kiedy Sat i czit łączą się, macie anandę, sat-czit-anandę. Jedynie sadhana podejmowana w celu urzeczywistnienia sat-czit-anandy jest prawdziwą praktyką duchową. Gdzie jest to Sat, boskość? Jest w każdym. Tak więc musicie być gotowi służyć wszystkim, traktując każdego jak Boga. Możecie tworzyć relacje ze swoimi znajomymi i krewnymi. Nie ma w tym nic złego. Musicie wykonywać sadhanę w takim duchu, że jeden przenika wielu. W tej praktyce musicie kultywować uczucie miłości. Nie ma sadhany wyższej niż kultywowanie miłości!

Oddanie pasterek Krisznie

Uddhawa był adeptem dżniana jogi (ścieżki mądrości). Chciał nauczyć gopiki (pasterki) tej ścieżki. Spotkał się z Kriszną. Kriszna powiedział Uddhawie: "Gopiki są całkowicie mi oddane. Ich oddanie jest podstawą ich życia i dociera do mojego serca! Ich czystość i oddanie są jak jasno świecące światło! Nie jesteś w stanie zrozumieć serc takich wielbicielek! Zamknęły mnie w relikwiarzach swoich serc".

Uddhawa wątpił czy nierozgarnięte, niepiśmienne pasterki są w stanie pojąć Boga. Aby rozwiać wątpliwości Uddhawy, Kriszna wysłał go do Repalle. Uddhawa zgromadził gopiki i rzekł: "Będę was uczył ścieżki dżniany, byście mogły urzeczywistnić Boga". Gopiki odpowiedziały: "Nie interesuje nas nauka śastr! Podaj nam jeden prosty sposób, jak możemy zdobyć Krisznę! Nie znamy żadnej jogi, bhogi ani mantry. Kriszna jest dla nas wszystkim, on jest naszą jogą i bhogą [przyjemnością]. Zatem prosimy, powiedz nam, jak możemy mieć dla siebie Krisznę! Nie chcemy marnować czasu na jogę".

Uddhawa zapytał: "Jak chcecie stać się jednym z Kriszną?". Jedna z pasterek odparła: "Jeśli Kriszna byłby kwiatem, ja byłabym pszczółką latającą wokół niego. Jeśli byłby drzewem, stałabym się pnączem oplatającym go. Jeśli byłby górą, ja byłabym rzeką spływającą kaskadami z jej szczytu! Jeśli byłby bezkresnym niebem, zostałabym maleńką gwiazdą migoczącą na nieboskłonie. Jeśli byłby głębokim oceanem, ja zamieniłabym się w strumyczek wpływający do oceanu. Tak oto mogłabym stać się jednym z Kriszną i rozpłynąć się w nim". Inna pasterka powiedziała: "Gdyby Kriszna był kwiatem, ja byłabym pszczółką, która spija z niego każdą kropelkę nektaru i delektuje się jego słodyczą! W taki właśnie sposób podchodzimy do Boga". Tak więc duchowa sadhana znaczy traktowanie góry, drzewa, kwiatu lub oceanu jako środków do urzeczywistnienia Boga.

10) Czystość pracy zawodowej.

Jaki rodzaj pracy powinniście podjąć? Powinna to być praca, która przynosi pożytek krajowi i społeczeństwu. Państwo dało wam możliwość zarabiania na życie. Musicie mieć na uwadze to, co w zamian chcecie dać krajowi. Zapytajcie siebie: "Jak mogę służyć? Jak mogę pomagać społeczeństwu?". Musicie zyskać pewność, że w pracy, jaką wykonujecie, nie kryje się nieprawda, nieuczciwość, oszustwo ani żaden zły zamiar.

Uwolnijcie się od ponownych narodzin przy pomocy karmy

To są rodzaje czystości, jakich powinniście przestrzegać w życiu. Jeśli zaangażujecie się w prawe działania, nie będziecie związani konsekwencjami karmy. Otrzymaliście obecne życie z powodu przeszłej karmy. Aktualną karmą możecie zapewnić sobie wolność od ponownych narodzin. Przez miłość rozwijacie wiarę; przez wiarę i gorliwość zyskujecie wiedzę; poprzez wiedzę rozwijacie sadhanę, a dzięki sadhanie osiągniecie cel. Zatem do praktykowania sadhany potrzebujecie mądrości, ale żeby zdobyć mądrość, niezbędna jest śraddha (gorliwość i wiara), a żeby ją rozwinąć, musicie pielęgnować w sobie miłość. Tak więc miłość jest środkiem wiodącym do celu, ale wymaga ona panowania nad zmysłami. Jeśli będziecie stopniowo ograniczać swoje pragnienia, będziecie w stanie przejąć kontrolę nad zmysłami.

Każdy student musi przygotować się do tego, by służyć za wzór społeczeństwu. Między kolegami ze studiów nie może być niezgody, nienawiści ani niechęci. Musicie wypełniać swoje obowiązki, a swoim postępowaniem sprawiać radość rodzicom. Starajcie się przynosić chlubę swojej uczelni. Przede wszystkim spróbujcie zdobyć łaskę Boga, służąc pomocą swoim bliźnim. Jedynie takie postępowanie stanowi prawdziwą edukację.

Różne dziedziny wiedzy są jak rzeki, a wiedza duchowa jest jak ocean. Tak jak rzeki łączą się z oceanem, podobnie wszystkie rodzaje wiedzy łączą się z wiedzą duchową.

Musicie pamiętać o towarzystwie, w jakim przebywacie. Kabir powiedział: "Oddaję honor zarówno złym jak i dobrym!". Zapytano Kabira: "Rozumiemy, dlaczego szanujesz dobrych, ale dlaczego z szacunkiem pozdrawiasz złych?". Odpowiedział: "Kiedy pozdrawiam złego, proszę go, żeby oddalił się i nie był przy mnie obecny. Kiedy pozdrawiam dobrego, mówię, żeby był bliżej mnie". Musicie unikać towarzystwa złych, a zabiegać o towarzystwo dobrych osób. Związek z dobrymi ludźmi jest czystą jogą! Zależy mi, żebyście rozwijali ten rodzaj jogi i obdarzali szczęściem wszystkich ludzi, z którymi się spotykacie!

Musicie starać się pozbyć wszystkich złych myśli, porzucić wszelkie złe cechy, wypełniać powinności wobec rodziców, świadczyć bezinteresowną służbę dla społeczeństwa i w ten sposób odkupić swoje życie oraz zdobyć łaskę Boga. To jest moje błogosławieństwo dla was wszystkich.

Tłum. Jacek Rzeźnikowski

Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume18/sss18-31.pdf
(dk)