Edukacji z dnia na dzień jest coraz więcej, lecz w rezultacie w
zachowaniu człowieka nie następuje odpowiednia transformacja. Jakiej
edukacji potrzebujemy? Dzisiaj zwiększyła się akademicka doskonałość w
edukacji, lecz jej zbawienny wpływ na ludzkie zachowanie maleje.
Drodzy studenci!
Dzisiaj dążycie wyłącznie do zdobycia świeckiej edukacji (tj. obojętnej
na wartości). Sama świecka edukacja nie wystarczy. Trzeba ją uzupełniać
edukacją duchową. Musicie rozwijać zasadę miłości. Musicie podążać drogą
prawdy. Prawdziwa edukacja jest przepełniona prawdą i miłością. Bez
prawdy miłość jest bezowocna i bezwartościowa. Edukacja świecka służy
zarabianiu na życie, natomiast rolą edukacji duchowej jest osiągnięcie
celu życia. Dlatego obowiązkiem studentów i nauczycieli jest połączenie
edukacji świeckiej z edukacją duchową. Dzisiaj świat rozpoznał znaczenie
harmonijnego związku pomiędzy edukacją świecką i duchową.
Cały świat zaczął przekazywać edukację duchową w ramach standardowego
programu nauczania. Ludzie uświadomili sobie prawdę, że duchowość nie
jest współczesnym odkryciem, lecz starożytną mądrością. Jednak znaczenie
tej zasady ograniczono wyłącznie do przedstawiania i nauczania
duchowości. W rzeczywistości następuje upadek w praktykowaniu duchowości
w codziennym życiu. Dlatego najważniejsza jest dzisiaj edukacja
praktyczna. Edukacja bez praktyki doprowadziłaby do niepokoju.
Współczesne studia w instytutach nazywa się edukacją. Jednak edukacja
duchowa, która ma wpływ na nasze serce, to Educare. Educare oznacza
wydobywanie boskości ukrytej w człowieku i wskazanie takiego ideału dla
całego świata.Współczesna edukacja kończy się tylko na wiedzy
książkowej. Ogranicza się do tego, co zawierają książki. Niemniej
Educare nie ma związku z książkami. Dotyczy nauczania o źródle wszelkiej
wiedzy, które jest ukryte w sercu człowieka. Dlatego najważniejszą
potrzebą jest dzisiaj przyznanie pierwszeństwa tej edukacji. Ludzie dążą
do zdobycia wyższego wykształcenia w sferze świeckiej. To nie wystarczy.
Muszą także dążyć do osiągnięcia edukacji duchowej, która uczy wartości
ludzkich, takich jak prawda, prawe postępowanie, miłość itd.,
prowadzących do transformacji serca.
Harmonijne połączenie edukacji świeckiej i duchowej jest idealnie
dostosowane do współczesnego świata. Jedna to wewnętrzne przebudzenie, a
druga to zewnętrzne nauczanie. Nauki świeckie odnoszą się do świata
materialnego. Stanowią aspekt negatywny; natomiast nauki dotyczące
wewnętrznego przebudzenia są pozytywne. Dla przykładu weźmy miłość. Kto
potrafi określić formę miłości? Najlepszym sposobem opisania miłości
jest kochać innych, być kochanym przez innych i tym samym doświadczać
błogostanu miłości. Takie nauki związane z wewnętrznym przebudzeniem są
pilną potrzebą chwili.
Educare jest tym, co tworzy miłość i więź między ludźmi. Dzisiaj nikt nie
wie, co znajduje się w umyśle drugiego człowieka; nie mówiąc o
człowieku, którego myśli, słowa i czyny nie są ze sobą w harmonii. On
myśli o czymś, mówi coś innego i robi coś zupełnie innego. Nie jest to
cecha prawdziwej edukacji. O czym myślicie, o tym mówcie; o czym
mówicie, wprowadzajcie to w czyn. Dzisiaj człowiek nie wznosi się do
poziomu mahatmy (szlachetnej duszy), ponieważ nie ma jedności między
myślami, słowami i czynami. Staje się duratmą (niegodziwcem). Mówi się:
Manasjekam waczasjekam karmanjekam mahatmanam.
Manasjanjat waczasjanjat karmanjanjat duratmanam.
Szlachetni są ci, których myśli słowa i czyny, pozostają w pełnej harmonii.
Ci, u których brak takiej harmonii, są niegodziwi.
Do tak zwanej 'wykształconej elity' nie należą rzesze ludzi bez
wykształcenia, lecz najwięksi przestępcy. To oni wyrządzają wielką
krzywdę krajowi. Niewykształceni mieszkańcy wsi prowadzą przyzwoite
życie i dają przykład innym. Dla przykładu ci, którzy są wykształceni i
uważani za wielkich intelektualistów, wiodą komfortowe życie w miastach.
Z drugiej strony, ci uznawani za wieśniaków i niepiśmiennych prostaków,
żyją na wsiach. Prowadzą bardzo proste, szczęśliwe i radosne życie.
Dzisiaj dowiecie się, że w miastach założono wiele szkół, koledżów i
uniwersytetów. W kampusach tych instytucji edukacyjnych odkryjecie także
nieustanne zdenerwowanie i niepokoje. Natomiast na wsiach, gdzie nie ma
takich instytucji wyższego nauczania, niepokoje prawie nie występują.
Jaka może być przyczyna takiej sytuacji? Najczęściej jest to tzw.
'nowoczesna edukacja'.
Pojedźcie do wiosek i zobaczcie. Gdy wchodzicie do wioski, prości
wieśniacy pytają: "O bracie! Skąd pochodzisz? Jaki jest twój kraj?".
Rozmawiają z wami z szacunkiem i czcią oraz pytają o wasze samopoczucie.
Jednak w małych i w dużych miastach nawet ojciec i syn nie wypytują
jeden drugiego o zdrowie. Zajmują się swoimi codziennymi sprawami
machinalnie, nie martwiąc się o siebie nawzajem. Przyczyną tej sytuacji
jest nowoczesna edukacja. Mówi się: "Celem edukacji jest charakter".
Ponieważ obecnie ludzie stracili charakter, szacunek i cześć również
straciły znaczenie. Do takiej sytuacji przyczyniają się choćby rodzice.
Rodzice mieszkający na wsiach posyłają swoje dzieci po wykształcenie do
miast. Oczekują od dzieci zdobycia wyższego wykształcenia i otrzymania
stopni naukowych. Niewątpliwie ich intencje są dobre. Lecz przebywając w
mieście, dzieci schodzą na złą drogę. Gdy mieszkali na wsiach, szanowali
starszych i byli posłuszni swoim rodzicom. Gdy tylko przyjechali do
miast w pogoni za wyższym wykształceniem, stracili wszystkie dobre cechy
nabyte w domu, takie jak szacunek, cześć, charakter i pokorę.
Obecnie studenci zapomnieli o wartości życia w świętości. Nie wahają się
palić nawet w obecności rodziców. Złych nawyków jest coraz więcej.
Natomiast na wsiach sytuacja jest trochę inna. Dzieci zachowują się
powściągliwie w obecności starszych i rodziców. Na wsiach wciąż
utrzymuje się silna kontrola rodzicielska. Jednak taki nadzór nie
istnieje w małych i dużych miastach. Młodzi ludzie palą papierosy i
proponują je swoim znajomym, chodzą do kina i stale ulegają tylu złym
nawykom. Nie ma nikogo, kto ich powstrzyma i odzwyczai od złych nawyków.
Jaka jest przyczyna takiego zachowania? Nowoczesna edukacja. Młodzi
ludzie nie mają szacunku dla starszych, rodziców i dla społeczeństwa.
Jeśli ktoś wytyka im błędy, zaczynają się spierać, mówiąc: "Dlaczego mam
się bać? To mój kaprys, palę własnego papierosa".
Mały przykład. Pewnego razu Hindus i cudzoziemiec podróżowali razem w
przedziale kolejowym. Hindus był nałogowym palaczem. Co więcej,
wypuszczał dym w twarz cudzoziemca. Cudzoziemiec tolerował to przez
jakiś czas, a gdy nie mógł już tego dłużej znieść, powiedział Hindusowi:
"Mój drogi synu! Nie czuję się dobrze. Nie znoszę palenia papierosów.
Jeśli chcesz palić, proszę idź do toalety". Hindus, który był wychowany
zgodnie z nowoczesną edukacją, odpowiedział: "Jeśli nie znosisz mojego
palenia papierosów, możesz iść do toalety. Kupiłem papierosy i będę
palił bez ograniczeń. Mogę palić i wypuszczać dym tak jak się mi
podoba". Zatem Hindus zaczął kłócić się z cudzoziemcem. Cudzoziemiec był
bezradny. Po jakimś czasie wyszedł do toalety i wrócił. W międzyczasie
hinduski student wyrzucił z przedziału jego buty. Cudzoziemiec widział
to, ale pomyślał sobie, że nie byłoby mądre kłócić się z tym aroganckim
chłopakiem. Dlatego wszedł na górną kuszetkę i się wyciągnął. Teraz
przyszła kolej na Hindusa. Poszedł do toalety. Zanim wrócił,
cudzoziemiec wyrzucił jego płaszcz, aby dać mu nauczkę. Chłopak wrócił z
toalety i dopytywał się, gdzie jest jego płaszcz. Cudzoziemiec
odpowiedział, że płaszcz wyruszył na poszukiwanie jego butów, które
chłopak wyrzucił z przedziału. Wtedy student zrozumiał swój błąd.
Jak wiecie, w tej epoce wieku kali wszystko będzie miało reakcję,
oddźwięk i odbicie. Jeśli będziecie rozmawiali z innymi łagodnie i
słodko, otrzymacie to samo w zamian. Jeśli będzie nieuprzejmi dla
innych, inni także będą dla was nieuprzejmi. Dlatego każdy człowiek,
niezależnie od wieku i kraju, musi mówić łagodnie i słodko. Czy ktoś
jest uczony czy niewykształcony, musi mówić łagodnie i słodko. Musi mieć
pokorę.
Posłuchajcie słów prawdy Sai.
Kultura, właściwe zachowanie,
prawda, wiara, oddanie i dyscyplina -
to jest prawdziwa edukacja.
Wszystko inne to bzdury.
Człowiek nie uważa się dzisiaj za kogoś, kto musi
podejmować obowiązki. Wykonywanie swoich obowiązków to dyscyplina. Jaki
jest pożytek z edukacji bez dyscypliny? Edukacja bez wiedzy jest
bezwartościowa, a wiedza bez edukacji jest głupotą. Dlatego dążenie do
osiągnięcia tak głupiej i bezużytecznej edukacji nie służy żadnemu
celowi. Razem z wyższym wykształceniem należy również rozwijać dobre
zachowanie. Jednak to, co spotykamy dzisiaj, to wysoce akademickie i
wypaczone zachowanie. Zatem musicie zdobyć wyższe wykształcenie, lecz
prowadzić skromne życie. To jest prawdziwa edukacja.
Pewnego razu Mahatma Gandhi płakał, trzymając książkę.
Przeczytał ją i uznał, że to brednie. W międzyczasie przyjechał tam
Brytyjczyk i zapytał Gandhidżiego dlaczego roni łzy. Gandhi
odpowiedział, że książka, którą trzyma, nie sprzyja kształtowaniu
charakteru, co w jego przekonaniu jest esencją edukacji. Istnieje
ogromna różnica między współczesną edukacją i starożytną mądrością.
Czas, w jakim dążycie do zdobycia wykształcenia, może być współczesny,
ale wasze zachowanie musi być zawsze zgodne ze starożytną mądrością.
Dopiero wtedy wasze wykształcenie wzbudzi szacunek.
Musisz szanować swoich rodziców. Jeśli starszy pan
przyjdzie z wizytą do twojego domu, przywitaj go z czcią i z szacunkiem.
Rozmawiaj z nim słodko i łagodnie. Jeśli ten mężczyzna zapyta, gdzie
jest twój ojciec, nie wypędzaj go, mówiąc: "Idź i znajdź go". To nie
jest odpowiedź, jakiej musisz udzielić. Powiedz mu uprzejmie: "Proszę
pana! Mój ojciec jest w salonie. Zawołam go". Jeśli będziesz mówił tak
słodko i łagodnie, gość będzie miał o tobie dobre zdanie. Pomyśli sobie,
że jesteś szlachetnym synem szlachetnego ojca. Musisz bronić honoru i
autorytetu swojego ojca. W jaki sposób? Dzięki swojemu dobremu
zachowaniu oraz słodkim i łagodnym słowom. W przeciwnym razie goście
wyrobią sobie opinię: "Ojciec jest dobrym i godnym szacunku człowiekiem,
ale jego syn jest złym człowiekiem. Jest nieuprzejmy i arogancki. Nie
jest szlachetnym synem". Dlatego dzisiaj musimy się nauczyć pielęgnować
pokorę, pomimo naszej nowoczesnej edukacji i życia we nowoczesnych czasach.
Kto jest studentem? Studentem jest ten, kto zdobywa
wykształcenie i kto zachowuje się z pokorą, posłusznie i w sposób
zdyscyplinowany. Ten, kto nie ma posłuszeństwa i dyscypliny, nie jest
studentem, lecz głupcem. W kampusach, gdzie wielu studentów dąży do
zdobycia wykształcenia, musi panować spokój i dobra atmosfera. Dzisiaj
starsi wahają się, czy chodzić do miejsc, w których przebywają studenci;
przyczyną jest to, że starsi boją się, iż studenci mogą sprawiać
kłopoty. Dawniej nie było takiej sytuacji. Wówczas studenci zachowywali
się z pokorą. Mieli poczucie rozróżniania zdobyte dzięki edukacji. Godne
pożałowania jest to, że we współczesnej edukacji brakuje uczciwości i
prawości, poczucia obowiązku, dyscypliny i oddania. Jaki jest pożytek z
takiej edukacji? W dawnych czasach uczeń zwykle otrzymywał inicjację w
naukę, wypowiadając świętą modlitwę do Boga: "Om namah Śiwaja! Om namo
Narajanaja!". Starsi w sąsiedztwie byli zapraszani na tę uroczystość i
przekazywali błogosławieństwa dla dziecka. Z kolei dzisiaj dziecko
otrzymuje inicjację w naukę, powtarzając dziecięcy wierszyk: "Ba, ba
czarna owca" z takim skutkiem, że ostatecznie stanie się czarną owcą w
społeczeństwie.
Drodzy studenci! Zdobywacie wykształcenie w świętej
atmosferze. Musicie nadal rozwijać tę atmosferę w późniejszych latach
życia. Współczesna nauka jest oczywiście wielka. Lecz wasze zmysły są na
niskim poziomie. Razem z nauką na wyższy poziom trzeba wznosić także
zmysły. Dzisiaj prowadzimy życie na wysokim poziomie, utrzymując nasze
zmysły na niskim poziomie. Nie to należy rozumieć pod pojęciem
'Educare'. Educare to wydobywanie ukrytej w człowieku boskości.
Niezależnie od tego, jakie słowa wypowiadacie, musicie uważać, czy są
one rezultatem waszej edukacji czy Educare. Dzisiaj nikt na to nie
zważa. Często odnoszę się do pisowni słowa WATCH (zważać, zegarek).
Pisownia składa się z pięciu liter, a mianowicie W A T C H. Ich
znaczenie jest następujące:
W - Zważaj na swoje słowa (ang. Watch your words)
A - Zważaj na swoje czyny (ang. Watch your actions)
T - Zważaj na swoje myśli (ang. Watch your thoughts)
C - Zważaj na swój charakter (ang. Watch your character)
H - Zważaj na swoje serce (ang. Watch your heart)
Prawdziwy 'zegarek' to taki, gdy zważacie na swoje słowa,
czyny, myśli, charakter i serce, a nie taki, który zakładacie na rękę
[gra słów w jęz. ang.: watch - zegarek, keep a watch - zważać]. Zegarek
może trafić do naprawy, ale słowo 'watch' nigdy się nie zepsuje. Zawsze
przyniesie czystość myśli, słów i czynów. Jakże wspaniałe są te słowa! W
dawnych czasach edukacja miała swój udział w tym, aby człowiek stał się
szlachetną i idealną istotą ludzką.
A teraz kilka słów o czystości zewnętrznej i
wewnętrznej. To dwa najważniejsze aspekty edukacji. Studenci muszą
dobrze dbać o higienę osobistą obejmującą regularną kąpiel, schludne i
czyste ubranie, itd. "Czystość to boskość". Dlatego bądźcie czyści
zewnętrznie i wewnętrznie. Prowadźcie szczęśliwe i radosne życie. Zawsze
pomagajcie innym. "Zawsze pomagaj, nigdy nie krzywdź". Oczywiście
możecie zdobywać współczesną edukację. Jednak razem z nią musicie
również przyswajać sobie starożytną mądrość. Edukacja i mądrość muszą
się ze sobą harmonijnie łączyć. Zdobywanie wiedzy naukowej jest
oczywiście konieczne. Lecz dzisiaj rozumiemy naukę w wypaczony sposób.
Nauka zaczyna się w jednym punkcie, a kończy w innym. Nie jest to pełne
koło. Natomiast duchowość stanowi pełne koło, kończąc się w punkcie
wyjścia. Dlatego mówi się:
Purnamada purnamidam
purnat purnamudaczjate
purnasja purnamadaja
purnamewawasiszjate.
To jest pełnią i tamto jest pełnią.
Kiedy z pełni zostanie wzięta pełnia,
pełnia nadal pozostanie pełnią.
Nauka zaczyna się od pytania "Co to jest? Co to jest?".
Z drugiej strony, duchowość rozpoczyna swoje poszukiwania od pytania
"Czym jest tamto? Czym jest tamto?". Pytanie "Co to jest?" oznacza
bliskość, bliskość względem zmysłów. To jest nauka. W odróżnieniu od
tego, pytanie "Czym jest tamto?" oznacza oddalenie, tj. oddalenie od
zmysłów. To jest duchowość.
Mały przykład. Wszyscy przybyliście tutaj z dalekich
miejsc jak Zambia, Afryka Wschodnia itd., by otrzymać darszan Sai Baby.
Ponieważ mieszkacie w tak odległych miejscach, rozwijacie wielką miłość
do Sai Baby i tęsknicie za otrzymaniem jego darszanu. Tutaj nie będzie
tego samego pragnienia, aby zobaczyć osobę w sąsiedniej wiosce.
Naturalne jest rozbudzanie zainteresowania obiektem, który znajduje się
daleko. Czym jest "tamto"? "Tamto" znaczy to, co wykracza ponad zmysły,
a mianowicie duchowość. To, co "poniżej zmysłów", jest nieczyste. Nie
powinniśmy do tego dążyć. Musimy wznosić się do poziomu ponad zmysłami.
Dopiero wtedy możemy prowadzić święte życie. Dzisiaj studenci są poniżej
zmysłów. Stają się niewolnikami zmysłów. Nie jest to właściwa edukacja.
Musisz stać się panem zmysłów, a nie tylko panem nauki. Musisz uczynić
zmysły swoimi sługami. Nie możesz stać się sługą zmysłów.
Wszyscy znacie królową Kajkeji w Ramajanie. Była biegła
w astrach (wszystkich rodzajach broni) i śastrach. Była córką władcy
królestwa Kekaja. Była najmłodszą i najdroższą królową króla Daśarathy.
Przyprowadziła ze sobą służkę o imieniu Manthara, aby służyła jej w
pałacu. Lecz z biegiem czasu Kajkeji pozwoliła Mantarze, by stała się
jej mentorką, a sama została jej służącą. W końcu podporządkowała się
radom Manthary i uczyniła swoje życie najbardziej nieszczęśliwym.
Straciła swojego męża, króla Daśarathę, który umarł, nie mogąc znieść
cierpień rozłąki ze swoim ukochanym synem Śri Ramą. Musiała także
zmierzyć się ze złością swojego syna Bharaty, któremu nie podobał się
pomysł wysłania Ramy do lasu i to, że zostanie królem zamiast niego.
Wszyscy w królestwie nienawidzili Kajkeji za wysłanie Ramy i Sity do
lasu. Dlatego mówi się, że sługę należy traktować jak sługę, a pan musi
pozostać panem. Ty jesteś panem, a twoje zmysły są sługami.
"Opanuj swój umysł i bądź panem umysłu". To jest cecha
studenta. Dopiero wtedy możecie zdobyć prawdziwą wyższą edukację i
dzielić się nią również z innymi. Mogę was bardzo długo uczyć o
edukacji, lecz czas jest ograniczony. Zebranych wokół studentów uczę
zasady prostego życia i wzniosłego myślenia. Sam postępuję zgodnie z tą
zasadą. To nie edukacja pod względem stopni naukowych jest ważna; ważna
jest kultura. Jeśli rozwiniemy kulturę, zdobędziemy dowolną ilość
czystości i świętości w naszym życiu. Celem tego całego kształcenia,
jakie otrzymaliście, jest samodzielność. Musicie samodzielnie zajmować
się wszystkimi swoimi indywidualnymi obowiązkami. Dla przykładu, musicie
sami myć swoje płytkie talerze i prać swoje ubrania. To obowiązek
prawdziwego studenta. Jeśli pielęgnujecie takie dobre nawyki, czego
więcej trzeba? To jest proste życie i wzniosłe myślenie. Musicie
prowadzić szlachetne życie w oparciu o tę zasadę.
Radzę też Jumsai'owi, aby tę zasadę zaradności
koniecznie stosować we wszystkich szkołach prowadzonych przez Instytut
Wartości Ludzkich. Studenci tego Instytutu muszą stać się samodzielni.
Muszą zawsze sami utrzymywać w czystości swoje miejsce do nauki, miejsce
zamieszkania i półki z książkami. W tym celu nie wolno im nająć
osobistych służących. Często opowiadam studentom taki żart: "Kupione
warzywa są warte dwie anna; lecz kwota zapłacona tragarzowi za
przyniesienie warzyw wynosi cztery anna". Czy zawsze zapłacicie
tragarzowi większą sumę od ceny warzyw? Nie możecie tak trwonić pieniędzy.
Marnowanie pieniędzy jest złem. Pieniądze, jakie wydajecie
na życie studenckie, przekazali wam rodzice. Zarobili je, wkładając w to
wiele wysiłku i trudu. Każdą rupię z tej sumy należy traktować jak
kroplę ich krwi. Ograniczcie swoje wydatki i zdobądźcie wyższe
wykształcenie.
Dzisiaj wielu studentów chce wyjechać zagranicę po
wyższe wykształcenie. Jak dużo pieniędzy potrzeba na ten cel! Co robicie
po dotarciu do obcego kraju, wydając taką ogromną sumę? Nie
koncentrujecie się na swoich studiach. Natomiast spędzacie czas na coraz
liczniejszych zajęciach, trwoniąc swoje cenne pieniądze. Jeśli brakuje
wam pieniędzy w następstwie tego rozrzutnego wydatkowania, bierzecie się
za mycie filiżanek i talerzy w restauracji, aby uzupełnić swój dochód.
Zamiast myć filiżanki i talerze zagranicą, dlaczego nie robicie tego w
swoim własnym kraju i w swoim własnym domu? Postępując w ten sposób,
pomożecie swoim rodzicom. Wasi rodzice będą czuli się szczęśliwi. Drodzy
studenci! Uczyńcie szczęśliwymi swoich rodziców. Uczyńcie szczęśliwymi
swoich nauczycieli. Służcie im. Dopiero wtedy będziecie mogli otrzymać
dobre wykształcenie od nauczycieli.
Ucieleśnienia miłości!
Uświadomcie sobie tę prawdę, że prawdziwa edukacja to
ta, która uczy pokory. Możecie stać się idealnymi studentami i dobrze
służyć swojemu krajowi dopiero wtedy, gdy pielęgnujecie tę cechę pokory.
Trzymajcie się z dala od miejsc przemocy, ponieważ jeśli tam pójdziecie
doznacie także uszkodzeń ciała. Jeśli możecie, starajcie się kontrolować
takie gwałtowne zdarzenia. W przeciwnym razie strońcie od nich.
Próbujcie wszędzie stworzyć spokojną atmosferę.
Drodzy studenci!
Jesteście pełni szlachetnych cech. Wasze ciało i umysł
są silne. Oprócz tego starajcie się także rozwijać dobry charakter. Nie
ma sensu powiększać kręgu znajomych, bogactwa i siły bez rozwijania
charakteru. Stańcie się idealnymi studentami, upowszechniajcie zasady
edukacji Sathya Sai na świecie i zasłużcie na szacunek ze strony świata.
Tłum. Dawid Kozioł
Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume35/sss35-20.pdf
