Bóg stworzył cały wszechświat z prawdy. Prawda przenika wszystko.
Zrozumcie, że na tym świecie nie ma nic, co nie opierałoby się na
prawdzie i że wszystko zbudowane jest z suddha sattwy - boskiej esencji.
Człowiek o tym fakcie zapomniał. Człowiek wyłonił się z Madhawy
(boskości). Maja (iluzja), przez którą cierpi, to nic innego jak
zapomnienie o prawdzie. Prawdziwa istota ludzka nie może cierpieć z
powodu tej iluzji.
Ucieleśnienia boskiej miłości! Człowieczeństwo nierozerwalnie związane
jest z boskością, nie jest od niej oddzielone. Ta sama atma przebywa we
wszystkich żywych istotach.
Ciało składa się z różnych narządów, takich jak ręce, nogi, oczy, nos,
usta, uszy itd. Stanowią one integralne części ciała. Istnieje bliski
związek pomiędzy tymi narządami a sariri (wewnętrznym mieszkańcem)
ciała. Dżiwatma jest mieszkańcem. Narządy tworzą ciało. Związek pomiędzy
mieszkańcem a ciałem jest bardzo bliski. Wszystkie kończyny i narządy
należą do jednostki. Zatem wewnętrzny mieszkaniec nie może darzyć
nienawiścią żadnego narządu. Sariri nie może czuć się szczęśliwy, kiedy
jakaś część ciała cierpi, ponieważ wszystkie członki należą do niego i
ich doświadczenia również są jego.
Podobnie, Wisznu przenika cały kosmos, który jest jego ciałem. Wszystkie
rzeczy we wszechświecie są członkami ciała Wisznu. Zatem nikt nie
powinien odczuwać awersji do czegokolwiek we wszechświecie. Nie
powinniście nikogo nienawidzić, ponieważ ta sama boskość obecna jest w
was i we wszystkim w kosmosie.
Wszechświat posiada trzy formy: grubą, subtelną i przyczynową.
Wszechświat materialny reprezentuje formę grubą. Formę subtelną stanowi
umysł, a bardziej subtelna niż umysł jest atma.
Pięć koszy, czyli wewnętrznych powłok
Istota ludzka posiada pięć powłok (koszy). Można je pogrupować w trzy
części. Część gruba to annamaja kosza (ciało). Cześć subtelna składa się
z pranamaja koszy (powłoki energii życia), manomaja koszy (powłoki
umysłu) i widżnianamaja koszy (powłoki intelektu). Cześć przyczynowa to
anandamaja kosza (powłoka błogości). Nawet ta ostatnia nie reprezentuje
sobą absolutnej błogości, ponieważ istnieje wyższy byt ponad anandamaja
koszą. Jest on znany jako mahakarana lub ciało superprzyczynowe. Jest to
zasada atmy.
Ponieważ każda indywidualna dusza posiada wymienione trzy ciała, nazywa
się ją tripurasundari. Każda ludzka istota ma te tripury (trzy miasta),
czyli ciało, umysł i serce. Ponieważ element prakriti, mający naturę
żeńską, jest w największej mierze obecny w ciele, określa się go jako
sundari (piękna panna).
Duchowa prawda Nawaratri
Podczas święta Nawaratri wielbi się tripurasundari. Tak się
nieszczęśliwie składa, że od wieków ludzie przestrzegają jedynie
zewnętrznych rytuałów, ale nie rozumieją ich wewnętrznego znaczenia.
Cały wszechświat jest świątynią. Pan przenika kosmos. Prakriti (natura)
przekazuje duchową prawdę o Nawaratri. Przez duchową praktykę
urzeczywistnijcie miłość Sai. Tylko drogą sadhany można osiągnąć Pana.
Sadhana nie polega na adorowaniu Boga w wybranym miejscu lub w wybranej
postaci. To kontemplowanie Boga we wszystkim, co robicie i w każdym
miejscu, gdzie przebywacie. Mogą pojawić się wątpliwości, czy to w ogóle
jest możliwe. Odpowiedź jest taka: jest to możliwe, gdy poświęcicie
wszelkie czynności Bogu.
W czasie święta Nawaratri przeprowadza się ceremonię wielbienia zwaną
angarpana pudżą. Polega ona na tym, że wszystkie części ciała ofiarowuje
się Bogu w duchu poddania - śaranagati. Poddanie oznacza ofiarowanie
wszystkiego Bogu i odrzucenie idei, że jest się oddzielonym od Boga. Nie
może być prawdziwego poddania, jeśli obecne jest poczucie oddzielenia.
Niezbędne jest przekonanie, że ten sam Bóg zamieszkuje wszystkie żywe
istoty - Eko wasi sarwabhuta antaratma.
Prawdziwe znaczenie angarpana pudży
Podczas wykonywania angarpana pudży pojawia się pewien element
samooszukiwania. Kiedy wielbiciel mówi "netram samarpajami" (ofiaruję
moje oczy Panu), a składa w ofierze jedynie kwiat, pozwala sobie na
rodzaj oszustwa. Przecież powinien powiedzieć, że ofiaruje kwiat.
Faktycznie mantry takie jak "netram samarpajami" mają na celu wskazanie,
że należy używać oczu wyłącznie do widzenia Boga. Prawdziwym znaczeniem
tej mantry jest dostrzeganie boskości we wszystkim, co widzicie lub
czynicie.
Tak więc w istocie angarpana pudża polega na wyznaniu, że ofiarujecie
wszystkie członki ciała w służbie Panu. To znaczy, że każdą czynność,
jaką wykonujecie, powinniście przemienić w ofiarę złożoną Bogu. Obecnie
wśród wielbicieli szaleje egoizm i kochają oni Boga nie dla Boga, a
jedynie dla spełnienia swoich samolubnych pragnień. Dopóki w człowieku
dominuje egoizm, nie zrozumie on Boga.
Święto Nawaratri powinno być okazją do sprawdzenia własnej natury, czy
jest ona ludzka, zwierzęca czy demoniczna, a następnie do podjęcia
wysiłku w celu transformacji zwierzęcej natury w ludzką, a ludzkiej
natury - w boską. Mądrości nie można pozyskać z zewnątrz. Można ją
zdobyć wykonując wewnętrzną praktykę duchową.
Z dyskursu wygłoszonego w święto Widżajadaśami w Prasanthi Nilajam.
Tłum. Jacek Rzeźnikowski
Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume25/sss25-35.pdf