Stała kontemplacja

Ponieważ w podróży życia Pan jest jedynym celem, nie spuszczaj z Niego oczu i zapanuj nad umysłem, który sprawia, że oddalasz się od właściwej ścieżki. Niezależnie od wybranej dyscypliny duchowej, prawdziwy aspirant musi praktykować nieprzerwaną namasmaranę (kontemplację Pana). Swami zapewnia, że wszystkie dobre cechy, takie jak hart ducha, pokora, odwaga, radość, spokój i wyrozumiałość, w naturalny sposób pojawiają się u kogoś, kto sprawuje kontrolę nad swoją mową i nieustannie kontempluje Pana.

Poddanie to naturalne oddanie

Oddanie musi być trwałe, nieprzerwane, musi płynąć jak olej przelewany z jednego naczynia do drugiego. Swami mówi, że oddanie można praktykować na dwa sposoby. Zwykłe oddanie jest jak ścieżka małej małpki, na której małpka musi polegać na własnej sile, aby czuć się bezpiecznie - niezależnie od tego, jakie skoki wykonuje małpia matka, dziecko musi mocno trzymać się jej brzucha i nie może oderwać się od niego, nawet gdyby czuło się odpychane! Podobnie, wielbiciel znajdujący się w rękach Pana musi przechodzić przez próby nieustannie trzymając się Jego imienia w każdych okolicznościach, znosić bez zniechęcenia czy rozgoryczeń ośmieszanie i krytykę ze strony świata zewnętrznego oraz pokonywać uczucia wstydu i porażki.

Ścieżka poddania przypomina zachowanie małego kotka. Tak jak kocię wciąż miauczy w jednym miejscu, powierzając wszystkie swoje problemy matce, tak też wielbiciel z pełną ufnością oddaje się w ręce Pana. Kocia mama trzyma swoje małe w pyszczku i przenosi je w spokojniejsze miejsce lub bezpiecznie transportuje nawet przez bardzo wąskie przejścia. Podobnie, wielbiciel powierza wszystkie swoje kłopoty Panu i całkowicie poddaje się Jego woli.

Dyscyplina całkowitego poddania się (prapatti) jest znacznie wyższa od dyscypliny oddania (bhakti). Jej cechą charakterystyczną jest pełne oddania i bezinteresowne działanie pod każdym względem. Swami mówi nam, że takie działanie pełne oddania to prawdziwe oddanie, które prowadzi do najwyższej mądrości duchowej. Jeśli każda czynność w życiu jest przepełniona bezinteresowną służbą, boską miłością i duchową mądrością, to w rzeczywistości życie staje się jogą z Najwyższym (puruszottama jogą).