Czy słyszałeś o "Drzewonecie" (Wood Wide Web)? To ogromna sieć komunikacji i wymiany składników odżywczych, która biegnie pod ziemią i łączy zdrowe drzewa; to wzór jedności. Wszystkie gatunki drzew wymieniają między sobą składniki odżywcze, dostarczają wodę, a nawet wysyłają sobie sygnały o nadchodzących zagrożeniach. Częściowo robią to przez uwalnianie substancji chemicznych, które wędrują w powietrzu do drzew rosnących w pobliżu. Wykorzystując tzw. "leśny Internet", komunikują się pod ziemią z pomocą innych gatunków - grzybów mikoryzowych.

Włókna grzybów mikoryzowych wplątują się w korzenie drzew i oplatają je, dostarczając im niezbędnych składników mineralnych pobranych z gleby. Splecione włókna także pełnią rolę ważnych kanałów komunikacyjnych między drzewami. W zamian grzyby mikoryzowe otrzymują zawierające węgiel cukry, które drzewa wytwarzają w dużych ilościach. Wzajemna współpraca tych dwóch bardzo różnych gatunków przez długi czas wspomaga zdrowie lasów dla dobra wielu stworzeń.

Dzięki temu systemowi drzewa-matki rozpoznają swoje potomstwo i "rozmawiają" z nim, upewniając się, że ich potrzeby są zaspokajane, natomiast zranione drzewa przekazują informacje o swoim trudnym położeniu sąsiednim drzewom. Pomaga to rozwijać zdrową genetykę, poprawia bezpieczeństwo i buduje odporność. Odkrycia te przekształciły naukowy pogląd, że drzewa konkurują z sobą, w zrozumienie, że drzewa są członkami dobrze połączonej społeczności, która troszczy się o siebie nawzajem¹.

Ponad 100 lat temu sir Jagadis Chandra Bose, jeden z wybitnych indyjskich fizjologów roślin i fizyków, udowodnił, że rośliny mają cykl życia, którego częścią jest system rozmnażania i że są świadome otoczenia².

Wszystkie istoty na ziemi korzystają ze zdrowych zbiorowisk leśnych. Dostarczają one do atmosfery dużą ilość czystego tlenu, którym oddychamy, a także mają decydujące znaczenie w kwestii innej podstawowej potrzeby - wody. Lasy zarówno wchłaniają, jak i wytwarzają wodę, kontrolując chmury i deszcz, co jest korzystne dla lokalnych działów wodnych i dla całego obiegu wody na ziemi. Drzewa stabilizują górskie zbocza i filtrują spływającą z nich wodę, dzięki czemu zmniejszają poziom zanieczyszczeń. Przetwarzają światło słoneczne i dwutlenek węgla na składniki odżywcze i energię, co również pozwala im przez długi czas magazynować węgiel, a w ten sposób służyć jako niezbędne pochłaniacze nadmiaru węgla w atmosferze.

Drzewa robią to wszystko i jednocześnie zapewniają orzechy i owoce, lekarstwa, naturalne środki owadobójcze, lateks o różnym zastosowaniu, drewno do budowy i ogrzewania, materiał na instrumenty muzyczne i schronienie dla wszystkich gatunków, łącznie z ludźmi.

Jak wiemy, życie nie mogłoby istnieć bez drzew. Ich poświęcenie przynosi korzyść wszystkim, którzy przebywają blisko nich - pod koronami drzew, a nawet znacznie dalej. Mamy tyle powodów, aby być wdzięczni drzewom. Pielęgnujmy je każdego dnia i módlmy się o ich nieustającą pomyślność, korzystajmy z nich wyłącznie w zrównoważony sposób i sadźmy nowe drzewa wszędzie, gdzie jest to możliwe.

Duchowa rola drzew

Historycznie rzecz biorąc, drzewa odgrywały ważną rolę w duchowych wierzeniach różnych kultur na całym świecie. W dzisiejszych czasach perspektywę duchową w znacznym stopniu zastąpiła postawa bardziej materialistyczna. Jednak to się zmienia, gdyż naukowcy przedstawiają dowody na większą wartość lasu i ponownie wzrasta ludzka świadomość duchowego wymiaru przyrody.

Spójrzmy na święte drzewo banjanu w Prasanthi Nilajam; Sathya Sai Baba posadził je w 1959 roku, aby zapewnić wielbicielom specjalne miejsce do medytacji. Podobne do banjanu jest święte drzewo bodhi, pod którym Budda osiągnął oświecenie. W Bhagawadgicie (15:1) Pan Kriszna mówi o drzewie banjanowym symbolizującym cały kosmos. Jego korzenie znajdują się na górze, u Boga, natomiast jego gałęzie - na dole wśród drżących liści reprezentujących uwikłanie się w przemijający świat materialny. Drzewo banjanowe przypomina nam o tym, abyśmy przenieśli uwagę ze świata na Boga.

Podobna analogia mówi o drzewie życia jako lekcji życia. Jego korzenie reprezentują nasz fundament, który jest najmocniejszy wtedy, gdy łączymy się z Bogiem - źródłem szczęścia. Im silniejsze jest to połączenie, tym bardziej jesteśmy stabilni. Pień drzewa symbolizuje ciało fizyczne/emocjonalne, które, jeśli opiera się na solidnym fundamencie, to niełatwo wstrząśnie nim chaos na świecie. Korona drzewa wyraża naszego ducha bezinteresownego dawania innym, tak jak drzewo daje wszystkim cień i owoce³.

Afrykanie wierzą, że baobab symbolizuje drzewo życia. Starożytni irlandzcy druidzi czcili dąb i odprawiali obrzędy duchowe w świętych gajach dębowych. W tradycji taoistycznej, drzew, a zwłaszcza drzew brzoskwiniowych, nie wolno było niszczyć, palić ani wycinać bez ważnego powodu. Japończycy praktykują shinrin-yoku, czyli "kąpiel leśną", aby czerpać korzyści z oczyszczenia, gdy spędzają czas w lesie. Ich religia, szintoizm, darzy szczególnym szacunkiem sosny, o których mówi się, że wstępują w nie dusze bogów.

W latach 70. XX wieku Irokezi (Haudenosaunee) z Ameryki Północnej powiedzieli przywódcom świata zachodniego, że starożytne nauki są prawdziwe - wszyscy jesteśmy połączeni, a to, co robimy ziemi, wróci do nas. W książce Basic Call to Consciousness Irokezi wyjaśnili, że nasze życie istnieje razem z życiem drzew i że nasza pomyślność zależy od pomyślności życia roślin⁴. Ich wezwanie jest dziś szczególnie istotne, ponieważ skutki działalności człowieka w odniesieniu do środowiska, narastają na całym świecie.

Możemy pomagać podnosić świadomość i uzdrawiać ziemię przez duchowy kontakt z drzewami i ostatecznie urzeczywistnić boskość, która istnieje bez wyjątku w każdym z nas.

Urzeczywistnienie Boga przez kontakt z drzewami

Co pomaga nam łączyć się z Bogiem, a dają to drzewa? Cisza.