Wyjątkową drogą, która prowadzi do zdobycia ostatecznego prawa do wezwania Pana, jest oddanie (bhakti). Jak może wzrastać nasze oddanie? Słuchajmy i czytajmy o cudach Swamiego, wspominajmy jego postać i imię z wiarą i oddaniem, oddawajmy mu cześć indywidualnie i w grupie, śpiewajmy bhadżany, bierzmy udział w dyskusjach duchowych, w medytacji, a także służmy żywym istotom w duchu poświęcenia wszystkiego Panu. Jeśli wielbiciel będzie wykonywał te sadhany regularnie i z zapałem, wówczas zdobędzie prawo do wezwania Pana. Swami zapewnił nas: "Jeśli wy jesteście gotowi, ja też jestem gotowy".

Niedawno przyjaciel zadał mi pytanie: "Czy kiedykolwiek doświadczyłeś cudów Sathya Sai?". Nie chciałem mówić o widzialnych cudach Swamiego, ale od razu odparłem: "Tak, cudem jest to, jak Swami przeprowadził moją transformację duchową, której nie byłem świadomy".

Urodziłem się w rodzinie buddystów i poznałem wiele dogmatów, jakie w dzieciństwie przekazali mi nauczyciele w szkółce niedzielnej i w innych miejscach. Teraz mam świadomość, że sposób życia oparty na dogmatach może utrudniać rozwój duchowy. Pierwszy i najważniejszy dogmat głosił, że "oddawanie czci każdej innej postaci niż Budda i podążanie każdą inną drogą jest grzechem". Dzięki obecności Swamiego odkryłem, że Budda odrzucił dogmaty, ponieważ uważał, że stanowią przeszkodę w osiągnięciu nirwany. W jednym ze swoich dyskursów Budda powiedział: "Mnisi! Istnieją trzy przeszkody na drodze do urzeczywistnienia nirwany. Są to pragnienia, pycha (ego) i ścisłe trzymanie się głębokich przekonań (dogmatów)".

Śri Sathya Sai Baba w Sai Ramesh Hall w Brindawanie
w czasie obchodów Budda Purnimy

W 1995 roku Swami wezwał mnie i moją rodzinę do Puttaparthi, jedynego miejsca na świecie, do którego przyjeżdżają hinduiści, buddyści, chrześcijanie i muzułmanie, aby wielbić jedynego Boga. Wszyscy się zmieniliśmy - zostaliśmy wegetarianami, zarówno moja rodzina, jak i rodziny córki i syna odniosły powodzenie, dogmaty zniknęły, a ja zdobyłem gruntowną wiedzę na temat naszego życia na ziemi. To pełne błogości doświadczenie przeżyłem dzięki połączeniu. Połączenie to szersze pojęcie niż zwykły kontakt. Do kontaktu dochodzi na poziomie zmysłów, a połączenie to relacja z serca do serca, bez udziału zmysłów i umysłu. W ten sposób dzięki boskiemu darszanowi Swamiego przeszliśmy transformację i ostatecznie uświadomiliśmy sobie swoją wrodzoną boskość.

Każdy awatar wypełnia na ziemi boską misję. Jej charakter zależy od społecznych, kulturowych, środowiskowych i duchowych potrzeb ludzkości niezbędnych w czasie zstąpienia awatara. Każdy awatar wskazuje drogę do osiągnięcia tego samego celu. Budda zalecał trudną drogę zwaną drogą mądrości (dżniana margą). Swami zwraca uwagę, że najłatwiejsza jest droga oddania (bhakti marga), gdyż występujących w kalijudze w otoczeniu człowieka skłonności radżasowych nie można powstrzymać jedynie ludzkim wysiłkiem. Przedmioty i zdarzenia pobudzające zmysły pojawiają z niebywałą intensywnością. Swami wielokrotnie mówił w niezliczonych dyskursach i książkach, że w kalijudze dla większości aspirantów duchowych najskuteczniejszą sadhaną jest droga bhakti, a szczególnie praktyka namasmarany (powtarzania imienia Boga).

Dlatego starajmy się praktykować nauki Buddy i Sathya Sai Baby nie tylko w tym dniu Budda Purnnima. Jeśli będziemy wytrwale podążali drogą duchową, osiągniemy najwyższy cel - nirwanę (mokszę, czyli wyzwolenie).

prof. Sunanda Degamboda
były przewodniczący Rady Krajowej Sathya Sai na Sri Lance

(dk)
kwiecień 2020